Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnej jakości kolorowe fotografie. Części dotyczące kultur chińskiej i japońskiej zdecydowanie przyjemniejsze w lekturze niż dwie pozostałe - przede wszystkim na plus dla części II i III jest zachowany porządek chronologiczny, wystarczająco szeroko zakreślone tło społeczno-polityczne omawianych epok oraz omówiony szeroki wachlarz dziedzin sztuki. Część dotycząca kultury (kultur?) islamu w większości poświęcona architekturze sakralnej i pałacowej, przytłaczająca ilość planów/rzutów/przekrojów budowli, każdorazowo komentowanych bardzo ogólnikowo - laik raczej nic wartościowego dla siebie z tego nie wyciągnie.