Co napisał(-a) Savyon Liebrecht?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Cięcie Rzecz o banalności... i inne sztuki

Szukasz cytatów z książek Savyon Liebrecht?

Cytaty z książek autora Savyon Liebrecht

Savyon Liebrecht

7,8/10

Savyon Liebrecht urodziła się w 1948 roku w Monachium jako Sabina Sosnowska, w rodzinie polskich Żydów ocalałych z Holokaustu, którzy w 1950 roku przeprowadzili się do Izraela. Ukończyła Wydział Filozofii na Uniwersytecie Telawiwskim, pracowała jako dziennikarka, a w 1986 roku zadebiutowała zbiorem opowiadań. W 1987 roku otrzymała Nagrodę im. Altermana, zaś w 2002 Nagrodę Literacką im. Amelii Rosselli przyznawaną przez miasto Rzym. W ostatnich latach pisze głównie sztuki teatralne, które wystawiane są również poza Izraelem, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Anglii, Niemczech, Szwecji, Finlandii, a nawet w Chinach. Czterokrotnie otrzymała w Izraelu zaszczytny tytuł dramaturga roku. Jej sztuki teatralne i opowiadania przełożono na wiele języków. W 2012 roku nakładem Wydawnictwa Austeria ukazały się jej dramaty "Rzecz o banalności... i inne sztuki" w przekładzie Michała Sobelmana.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2018

Cięcie

Savyon Liebrecht

7,5 z 8 ocen

24 czytelników 2 opinie

2018

Dodaj na półkę

2012

Rzecz o banalności... i inne sztuki

Savyon Liebrecht

8,0 z 2 ocen

19 czytelników 0 opinii

2012

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Cięcie Savyon Liebrecht

bromba

ocenił(a) na 75 lata temu

Moje pierwsze skojarzenie - 'Oskarżam' Gryndberga - ale szybko okazało się, że tutaj mamy nie wywiady i siłę rażenia dokumentu, lecz opowiadania. I moim zdaniem nierówne, lecz wszystkie one miały w sobie coś filmowego - albo rozmach wynikający z perspektywy czasu ("Zwycięstwo generała Montgomery'ego),albo plastyczność postaci ("Matka Walentyny"); czasem dialogi i sceny jak z wczesnego Wajdy ("Po chińsku do ciebie mówię") lub atmosferę jak z Hasa ("Perły w świetle dnia"). Dla mnie ciekawe było poczytać też o zwykłym życiu codziennym w Izraelu.

Przeczytaj

Cięcie Savyon Liebrecht

czytankianki

ocenił(a) na 65 lata temu

Każde z opowiadań dotyka traumy Holokaustu – czasem dowiadujemy się o niej z monologu narratora, czasem obserwujemy ją oczami dzieci i/lub wnuków. Ciekawym wątkiem wydał mi się brak zrozumienia, a nawet niechęć potomków wobec niezrozumiałych zachowań Ocaleńców, to sytuacje nieczęsto pokazywane w literaturze. Opowiadania zbytnio nie zaskakują, niektóre są do siebie podobne i o jakiejś szczególnej oryginalności nie można tu mówić. Ocena dobra trochę na wyrost.

Przeczytaj