Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę bo lubię Bogusława Linde i lubię Magdę Umer. Po przeczytaniu - jego lubię trochę bardziej, a ją trochę mniej. Z pozytywów to pan Linda pozostaje wierny swojej życiowej filozofii i rozumie fakt, że sprawe prywatne są takimi nazywane z jakiegoś powodu. Podoba mi się, że jako jeden z nielicznych polskich aktorów ma bardzo wyraźnie zaznaczone granice prywatności, których nie przekracza publicznie. Ciekawe fragmenty książki to głównie jego dzieciństwo i czas kiedy grał w teatrze. Myślę, że gdyby wywiad przeprowadzał dobry dziennikarz, czytelnik dowiedziałby się znacznie więcej o tych okresach. Poza tym pan Linda wydaje się mieć interesujące spojrzenie na otaczający świat ale niestety tematy nie zostały rozwinięte. Szkoda. Pani Magda Umer mówi więcej w tej książce niż osoba z którą przeprowadza wywiad, a jej pytania jak i komentarze są często poniżej zdolności intelektualnych rozmówcy. To jakby licealistka przeprowadzała wywiad z weteranem polskiego teatru i filmu.  A tak podsumowując, to jest raczej artykuł do gazety a nie książka.