Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardziej katalog niż album - z przyjemnością obejrzałbym znacznie grubszą książkę o 200, 300 polskich budynkach z ostatniego dziesięciolecia - ale też założeniem pozycji była lekka, popularyzatorska forma. Nawet i na nią jednak notki są zbyt skrótowe, lakoniczne - niewiele jest tu do czytania; dominują, oczywiście, zdjęcia - na ogół poprawne, nierzadko rewelacyjne (zwłaszcza te zaczerpnięte z archiwów pracowni projektowych),choć w niektórych przypadkach ich dobór budzi spore wątpliwości: przy najwyżej czterech ilustracjach na obiekt trzy ujęcia tej samej fasady (jak przy wrocławskiej Renomie) to marnowanie i tak niewielkiej przestrzeni, jaką oferuje książka (kilka przeciętnych zdjęć niepotrzebnie zajmuje całą stronę, choć mogłoby ustąpić miejsca dodatkowej fotce). W efekcie nie wszystkie budynki mają szansę zalśnić odpowiednim, należnym im blaskiem (a już doprawdy fatalnie zaprezentowano stadiony we Wrocławiu i Narodowy w Warszawie). Mimo jednak tych kilku mankamentów pozycję przyjemnie się przegląda, a skumulowanie w niej najlepszych realizacji architektonicznych dekady udowadnia, że i w szarej, tak wrogiej estetyce w przestrzeni publicznej Polsce można budować na światowym poziomie.