Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Któtko mówiąc, świat stał się pogański z umysłu i serca, a co gorsza, tych, co żyją według jego przewrotnych zasad, zalicza się do rzędu mędrców, odnowicieli ludzkości; tłumy zbierają chciwie ich słowa, z zamkniętymi oczami idąc za nimi.

Uśmiechasz się, Jezu, ale ja się nie uśmiecham.

Wychowana w szkole świętych, przyjęła za zasadę postępowania te słowa proroka Izajasza: Secretum meum mihi - dla siebie chowam tajemnice mego serca. I chowała je tak dobrze, że oprócz kierownika i - z jego wyraźnego rozkazu - pobożnej przybranej matki, nikt ich nie znał, a jednak żyła w ciągłej obawie, aby się z czymś nie wydać na zewnątrz.

Wiedziała(...) jak świat, w którym żyjemy, jest zepsuty, jak jest zatrute powietrze, którym się w nim oddycha.

Tutaj - mówiła - nie może być Jezusa, a więc, Gemmo, uciekaj!

Widzisz, o Jezu, kiedy stworzenie pożąda jakiegoś przedmiotu, umiera z chęci posiadania go, a kiedy pragnienia są spełnione, nie jest zadowolone, nie jest nigdy nasycone. Ty jeden nasycasz, jeden czynisz czystymi i niepokalanymi tych, co żyją w Tobie i w których obierasz sobie mieszkanie. (...) Zamieszkujesz dusze, któreś stworzył na Twe podobieństwo, dusze, które Cię szukają, które Cię pragną.

Ach, gdyby wszyscy wiedzieli - tak jak Gemma - co za niewymowne bogactwa zawiera Eucharystia, nie żebraliby u przemijających stworzeń szczęścia, którego one nie mogą dać ich sercu stworzonemu do nieskończoności.

- Nie zapomniałam, mój Ojcze - przerywała - prosić Jezusa za tym nieszczęśliwym. Dziękowałam Mu za szczęśliwy wynik tej sprawy; nie myślę o tym więcej.

O, świecie, o, stworzenia, nie istniejecie dla mnie, jak i ja nie istnieję dla was - nie mogę i nie chcę was kochać!