Roman Turek

Roman Turek urodził się 7 lutego 1898 r. w Woli Dalszej w biednej rodzinie chłopskiej. Zmarł 20 lutego 1982 w Łańcucie. To polski pisarz samouk. Nędza panująca w jego domu rodzinnym zmusiła go do poszukiwania pracy zarobkowej. Brał udział w wyprawie „na Saksy". Pracował na hrabiowskim folwarku i u bogatych krewnych. Wszystko to sprawiło, że Turek stał się w zasadzie samoukiem, a jego „uniwersytetem" była ciężka droga przez życie. Po I wojnie światowej podjął Turek stałą pracę w Łańcuckiej Fabryce Likierów, jako palacz i konserwator, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w roku 1960. Jego książki o charakterze wspomnieniowym i autobiograficznym stawiają go w rzędzie niezwykle utalentowanych pisarzy humorystów, obdarzonych umiejętnością barwnego opowiadania i epicko-gawędziarską swobodą ujmowania tematu - to opinia mądrzejszych ode mnie. Książka Romana Turka jest chłopską oceną świata i rządzących nim zasad. Trzeźwy osąd, dystans, humor oraz kawał niełatwej historii - powszechnej i osobistej.