Fadhma Aït Mansour Amrouche

Pisarka i poetka algierka, z pochodzenia Kabylka. Matka pisarzy Jean'a Amrouche i Taos Amrouche.
Córka naturalna matki-wdowy Aïny Aïth Larbi Ou-Saïd; fakt ten zaważył na jej dalszym życiu. Przeszła na katolicyzm. W wieku 16 lat poslubiła 18-letniego katolika Antoine'a Belkacema Amrouche. Mieli osmioro dzieci: Paul-Mohand-Said (1900-1940),Henri-Achour (1903-1958),Jean-El-Mouhoub (1906-1962),Louis-Marie (1908-1909),Louis-Mohand-Seghir (1910-1939),Marie-Louise-Taos (1913-1976),Noël-Saadi (1916-1940) i René-Malek (1922-). Rodzina mieszkała w Ighil Ali u tesciów Fadhmy, po czym przeniosła się do Tunisu (Tunezja). W 1930 r. Fadhma, wraz z synem Jean'em i córką Taos, zaczęli zbierać, spisywać i tłumaczyć na francuski piesni berberyjskie, istniejące dotąd jedynie w formie ustnej. Po smierci męża i dzieci, Fadhma zaczyna sama pisać wiersze poswięcone przedwczesnie zmarłym członkom rodziny.
Umiera w 1967 r. a rok później ukazują się drukiem jej wspomnienia Histoire de ma vie.