Anne-Marie Pol

''Czasami wyjmuję kawałek granitu i bardzo mocno ściskam go w dłoni. Zamykam oczy. Ostre krawędzie kamienia kłują, drażnią skórę. Jest jak tam, wtedy. Słyszę jakby swąd belek trawionych płomieniami. Wiatr unosi popiół i niesie go ponad morzem...'' Czytałam tą książkę chyba wieki temu. Była to dawniej jedna z moich ulubionych książek. Wzruszająca, szczera i prawdziwa. Liselor, królewna z wyspy; Sztorm, pies przyniesiony przez sztorm; Erwaan, zabójca mew. I jakoś smutno się robi, że tak niewiele osób czytało ,,Królewnę z wyspy''- bo naprawdę warto.