Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Barwy miłości" to zbiór opowiadań napisanych przez uznanych i nagradzanych twórców południowokoreańskich. Jak tytuł zbioru wskazuje, teksty w nim zawarte łączy wspólny motyw literacki, a mianowicie miłość. Niestety, jeśli ktoś myśli, że poczyta o miłości szczęśliwej i spełnionej, to bardzo się rozczaruje. "Barwy miłości" ze wszech miar przepełnione są bowiem cierpieniem, chorobą, samotnością, wyrzutami sumienia, rozstaniem i śmiercią. Według mnie, jest to bardzo dobry zbiór opowiadań, tym bardziej, gdy chcemy poznać literaturę Korei Południowej, jednakże z powodu niezbyt optymistycznej optyki tekstów zbiór ten czytało mi się wyjątkowo długo. Po każdym tekście musiałam niejako odpocząć psychicznie i odreagować, by zebrać siły na czytanie kolejnych tekstów. Nie jest to lektura łatwa i przyjemna. Gdybym wiedziała, czego mogę się spodziewać po tych tekstach, nie wiem, czy bym po nie sięgnęła, ale tak to już jest, że by móc ocenić coś subiektywnie, trzeba się z tym zapoznać osobiście. Po lekturze tego zbioru opowiadań skłaniam się do stwierdzenia, że nie przeczytam go ponownie. Choć jeszcze raz podkreślę, nie ma to nic wspólnego z wartością artystyczną tekstów, a specyficznym cieniem spowijającym ich treść. Jeśli ktoś jest pasjonatem literatury południowokoreańskiej, bezapelacyjnie polecam, bowiem teksty nasycone są też elementami historycznymi i kulturowymi, ale jeśli ktoś nie chce zgłębiać tej azjatyckiej literatury, to śmiało można wybrać inną lekturę. :) https://www.facebook.com/literackakorea/posts/129266612692626