Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam ją od zawsze. Dedykowana pamięci ofiar obozów zagłady Majdanka, Oświęcimia i Treblinki. Przeleżała na półce nieotwierana przez ostatnie 8 lat. Babcia czytała jako ostatnia. Ja nie miałem jej w rękach co najmniej drugie tyle czasu. Pewnie dłużej. Wspaniałe wydane. Pachnie pastelami. Drukowana w Jugosławii. W Międzynarodowym Roku Pokoju. Tekst wygląda na odbity ręcznie. Każdy akapit pod nieznacznie innym kątem. I niesamowite obrazki. Powiesiłbym na ścianie wszystkie. I każdy jeden pamiętam z kartkowania w przeszłości. Z czytaniem bywało różnie. Ale w tym roku przestudiowałem od deski do deski. Teraz wraca na swoje miejsce na półkę. Ciekawe kto przeczyta następny. Na koniec obiecany spoiler. Jezus zmartwychwstał!