Japoński pisarz i gitarzysta. Urodził się w rodzinie drukarza. Od wczesnych lat grał na gitarze, Po wojnie występował w wędrownym zespole muzycznym i musicalu Nichigeki w Tokio. Otrzymał Nagrodę Młodych Chūōkōron za opowiadanie oparte na baśni o "górze staruch" ("Ballada o Narayamie", 1956). Wydał też powieść historyczną o upadku rodu Takeda widzianym oczyma chłopów "Fuefukigawa" (1958). Natomiast "Furyū mutan" ("Wdzięczne opowiadania o snach", 1960) wywołały ataki na pisarza i wydawcę (tzw. Shimanaka-jiken). pod zarzutem braku należytej czci wobec rodziny cesarskiej.
Niesamowity zestaw opowiadań japońskich autorów znanych, jak Ryunosuke Akutagawa, Junichiro Tanizaki czy komentowani wcześniej przeze mnie noblista Yasunari Kawabata i Shusaku Endo, czy mniej znanych jak Shichiro Fukazawa autor opowiadania tytułowego - na podstawie którego powstał (oglądany przeze mnie na Konfrontacjach w roku 1984) film z genialną rolą Sumiko Sakamoto. Antologia dająca nam obraz jakże odmiennego od europejskiego postrzegania literatury i wartości życia codziennego. Pomimo niesamowitości opowiadań, dowiadujemy się z nich o wiele więcej o mentalności Japończyków niż z reportaży czy podręczników. Polecam.
Nie udało mi się zmęczyć całości. Część opowiadań nie ma nic wspólnego z niesamowitością [choćby tekst o nauczycielu i uczniu mającym posłuch u kolegów], większość krąży przez kolejne akapity wokół nic nie wnoszących detali i gubi puentę w laniu wody.
Może to nie mój typ narracji, nie mam pojęcia - mnie w każdym razie zbiór mocno znużył, a żadne z opowiadań nie zapadło w pamięć.