Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie rozpamiętuj przeszłości. Nigdy niczego nie żałuj. Nigdy się nie oglądaj, nawet gdybyś przed sobą widziała tylko pustkę.

A rośliny i ogród dają miłość, jak kobieta ogrzewa życie mężczyzny

Konfucjusz twierdzi, że człowiek trzydziestoletni powinien się ustatkować (...). Ludziom w naszym wieku zaczyna spędzać sen z powiek świadomość, że młodość odchodzi. (...) Wyrosłam już z młodzieńczej ignorancji, a równocześnie przede mną jeszcze długa droga do starości.

Ludzie mówią, że łatwiej uleczyć rany ciała niż serca. Bzdura. Jest dokładnie na odwrót-to skaleczone ciało goi się dłużej. Zranione serce to nic innego jak popioły wspomnień. Ale ciało jest realne. To krew i żyły, komórki i nerwy. O ranach ciała możesz mówić wtedy, kiedy na przykład jesteś z kimś przez trzy lata, potem odchodzisz, ale w nocy, w łóżku, kładziesz się po jednej stronie, tak jakby po tej drugiej wciąż ktoś leżał. To jest właśnie rana ciała. Nawyk, który każe Ci zostawić miejsce dla kogoś, kogo tam nie ma.

Wiem, że (...) jestem zamkniętym kołem i jedynie w sobie mogę szukać punktu wyjścia, próbując równocześnie odnaleźć przystanek końcowy. Nigdy nie znajdę swojego początku ani końca w czyimś cyklu życia. Dwoje ludzi nigdy nie stanowi jedności, to zawsze nie więcej jak tylko dwie różne osoby. To dlatego człowiek zawsze będzie samotny. Miłość jest niestała, pracę można w każdej chwili stracić, nasza przyszłość (...) stoi pod znakiem zapytania.

Zaczynam sobie uświadamiać, że wyobraźnia, podobnie jak pamięć, jest zawodna. Z biegiem czasu żadnej z nich nie można ufać.

Nie, to też zły pomysł. Koty mają za dużo yin, za dużo negatywnej energii. To tak jakby zamieszkała z nami jeszcze jedna kobieta.

A teraz nie mogę zapomnieć ciebie i nie mogę przestać cię kochać, bo jesteś częścią mnie.

Może to prawda, że człowiek powinien cieszyć się swoimi beztroskimi latami, póki może, wykorzystać je, żeby co wspominać, kiedy skończy trzydziestkę i stwierdzi, że jego życie skomplikowały rozmaite obowiązki.

Myślę, że samotność w tym kraju jest coś bardzo prawdziwe, bardzo ciężkie. Jest dotykalne i namacalne łatwo.

Wędrujesz tam samotny, i tam kochasz, i chcesz miłości.
Moje całe ciało jest twoją kolonią.