Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Profesor Jadwiga Kowalikowa, doktor Małgorzata Pachowicz i wspomniana już wyżej doktor Krystyna Choińska w zwięzły sposób (bo student filologii polskiej wbrew pozorom nie ma czasu na czytanie, więc poradnik grubszy niż dwieście stron nie znalazłby się w kręgu jego zainteresowania) udowadniają, że student trzeciego roku studiów polonistycznych nie powinien obawiać się ostatniego wyzwania, jakie stawia przed nim uczelnia. „Niniejsza książka – piszą we wstępie autorki – powstała, aby pomóc wszystkim zainteresowanym w podjęciu samokształcenia.” (s. 8). Nikt bowiem na kartach wspomnianej książki nie przedstawia gotowej recepty na sukces. Czytelnik znajdzie tutaj za to sporo przydatnych porad, które może wykorzystać w swoich działaniach. Książka ma jeden istotny atut: można czytać ją w całości, ale także wyrywkowo, szukając w spisie treści interesujących zagadnień. Przykładowo student, dla którego warsztat pisarski nie stanowi większego problemu, może od razu przejść do rozdziału drugiego prezentującego informacje o redagowaniu pracy dyplomowej. Część ta oprócz ogólnych wiadomości zawiera również przykłady z istniejących prac dyplomowych, które doskonale ilustrują konkretne problemy. Szczególnie wartościowy wydaje się fragment poświęcony zaprezentowaniu tematu pracy pisemnej w formie konspektu, co, jak pamiętam z okresu studiów, stanowiło zawsze niemały problem. Dużo istotnych rzeczy czytelnik „wyciągnie” również z rozdziału „Budowanie warsztatu pisarskiego – pożyteczne ćwiczenia”, który – jak sam tytuł wskazuje – uzupełniony został o pomocne ćwiczenia, które powinny uświadomić autorowi pracy dyplomowej, że odpowiednio użyte słowo ma bardzo duże znaczenie. Całość ma moim blogu: https://jeszczekwadrans.wordpress.com/2015/02/13/przyczynek-do-wspomnienia-studiow-licencjackich/