Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W końcu udało mi się skończyć tę powieść. Jest ona podzielona na trzy części. Część pierwsza nawet mnie bawiła (chociaż się nie śmiałam),druga była już mniej ciekawa, a trzecia to kompletna porażka. Autorka opisuje swoich bohaterów z dystansem i przymróżeniem oka i chwała jej za to. Czerpie też z komedii romantycznych oraz oper mydlanych (zwłaszcza scena pogodzenia się Oskara z matką) i to byłoby w porządku, to by mnie przez chwilę nawet bawiło (i bawiło),ale nie przez ponad 400 stron. Jednak najgorsze w tej powieści są bardzo marnej jakości opowiadania pisane przez Lenkę (główną bohaterkę),a które na nieszczęście czytelnika pojawiają się w książce. Jeśli bardzo chcecie to możecie przeczytać pierwsze z nich, bo w pewien sposób wiąże się z fabułą, ale resztę spokojnie można sobie darować nic nie tracąc. Autorka (zwłaszcza w części trzeciej) dość szybko przeskakuje od jednego bohatera do drugiego (a uzbierało się ich sporo),lecz pomimo tego zabiegu historia się starsznie dłuży i nudzi. Książka jest zbyt długa aby bawić czytelnika i zbyt marna jak na romans - za dużo postaci (aktorów),którzy na siłę mają coś wnieść do historii, albo ją ubarwić (z tym już naprawdę jest słabiutko). NA ZAKOŃCZENIE: Lepiej niech pani Agata więcej książek już nie pisze (chyba, że do szuflady) i niech lepiej zajmnie się jedynie scenariuszami dla telewizji (której nie oglądam, bo jest już i tak na bardzo niskim poziomie).