Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy w wyborze lektury, kierujecie się okładką książki? Osobiście często zwracam uwagę na okładkę, a w przypadku "Szampańskiej księżniczki" to właśnie ta piękna okładka zwróciła moją uwagę jako pierwsza, a drugiej kolejności opis. Akcja książki toczy się w XIX w. Opowiada historię dwóch walecznych kobiet, które po śmierci mężów musiały przejąć rodzinne biznesy i nimi pokierować. Dla nas jest to naturalne, że kobiety zarządzają firmami, jednak w tamtych czasach to nie było zajęcie dla kobiet. Kobiety zarządzały domami i opiekowały się swoimi pociechami. Dlatego tym bardziej należy docenić postawę Barbe-Nicole Clicquot oraz Jeanne Pommery. Każda z nich jest inna, różni je praktycznie wszystko, a połączyła walka o rodzinne i kontynuowanie biznesu związanego z produkcją szampana. Jeanne Pommery nagle traci męża, gdy jego wspólnik przychodzi do niej z zapytaniem czy przejmie biznes męża, czy może sprzeda swoje udziały. Kobieta czuje się zagubiona, gdyż nie jest to prosta decyzja, którą można podjąć w jednej chwili. Ciężko kierować czymś, o czym nie ma się zielonego pojęcia. Niestety w tego typu interesach , nie ma czasu do zastanowienia się, gdyż konkurencja nie śpi i tylko czeka, aby przejąć czyjąś firmę. Na szczęście z pomocą przychodzi wdowa Clicqout, która postanawia podzielić się z Jeanne swoją historią. O ile wdowa Pommery nie ma żadnego doświadczenia, o tyle Barbe-Nicoleod dziecka pomagała ojcu w prowadzeniu ksiąg rachunkowych, a później towarzyszyła mężowi przy prowadzeniu biznesu. Wspólnie objeżdżali winnice, sprawdzali piwnice gdzie przechowywali szampana oraz obserwowali proces jego fermentacji. Wspólnie poszukiwali rynków zbytu oraz omawiali cały proces związany ze sprzedażą. Dlatego dla Jeanne wdowa Clicqout była wyrocznią i wzorem do naśladowania. Wdowa Pommery nie bała się eksperymentować, wiele razy ryzykowała, ale dzięki temu zdobyła poważanie i sławę. Książką jest oparta na faktach, dlatego tym bardziej staje się ciekawa. Akcja rozpoczyna się od rewolucji francuskiej natomiast kończy na Swiatowej Wystawie w Paryżu w 1889 roku. Dla mnie była to piękna historia, która pokazuje jak ciekawym, trudnym i długotrwałym procesem jest produkcja szampana. Obie kobiety były bardzo zaradne i odważne, nie bały się podjąć ryzyka. Jednak moje serce skradła Barbe-Nicole Clicquot, kobieta dynamit. Całe jej życie było bogate w przygody. Wielokrotnie ryzykowała własne życie. Była oddana mężowi, rodzinie oraz swojej wytwórni szampana. Historia jej miłości jest piękna i łapie za serce. Kobieta od razu wyciągneła pomocną dłoń do Jeanne Pommery mimo, iż ona od nikogo takiej pomocy nie uzyskała. Jednak doskonale wiedziała w jakiej trudnej sytuacji ona się znalazła i z radością dzieliła się swoim bogatym doświadczeniem. Aby zobrazować determinację i pracowitość tych wyjątkowych kobiet zostawiam Wam cytat: "-Nigdy nie wolno osiąść na laurach i przestać tworzyć, dalej się rozwijać. Tylko poprzez ciągłe wprowadzanie zmian będziemy w stanie na nowo olśniewać ludzi, w przeciwnym razie stracą nami zainteresowanie. Konkurencja nie śpi. (...)". Serdecznie polecam tę wyjątkową historię, którą mimo swoich 538 stron pochłania się w szybkim tempie. :) Dziękuję Wydawnictwu @skarpawarszawska za egzemplarz recenzencki.