Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Gorąca trzydziestka" to zbiór opowiadań, a każde z nich w jakiś sposób nawiązuje do tej magicznej granicy wieku. Jest tu duża różnorodność - komedia, romans, a nawet kryminał. Nie było historii, która by mi się nie spodobała. A moje przemyślenia na temat każdej z nich przedstawiam poniżej. Pierwsza historia pokazuje jak ważna jest wytrwałość i spełnianie marzeń. Los sprawia, że nie zawsze wszystko toczy się tak jakbyśmy chcieli. Dobrze jest wtedy mieć u boku osobę, która będzie dla nas wsparciem - pocieszy w gorsze dni i będzie się cieszyć z naszych sukcesów. Kolejne opowiadanie to historia o ludzkiej naturze. Autorka pokazała jak ludzie potrafią wykorzystać drugiego człowieka i zawieść jego zaufanie. Nie wszystko jest takie jak nam się wydaje. W tym obłudnym świecie nie wierzmy w każde słowo. W opowiadaniu "Zdobyć szczyt" czuć miłość do gór i wspinaczki. Poznałam tu kilka fachowych pojęć. A ta historia uczy nas by nie oceniać po pozorach i pochopnie nie wyciągać wniosków. Czwarte, bardzo zabawne opowiadanie pokazuje byśmy cieszyli się z małych rzeczy. Tu też zobaczymy jaki los potrafi być przewrotny. Kolejna historia jest bardzo krótka i bardzo smutna. Opowiada o nieuleczalnej chorobie i dylematach jakie w związku z tym stają przed człowiekiem. Monika Nawara zabiera nas do słonecznej Madery. To przyjemne opowiadanie o wakacyjnej przygodzie. Bardzo chętnie przeczytałam rozwinięcie tej historii. Następne opowiadanie jest bardzo tajemnicze i odrobinę mroczne. Zaintrygowało mnie, jednak pozostawiło trochę niedosytu, ponieważ nie znalazłam tu odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. W kolejną historię szybko się wciągnęłam. Rozwód i wizyta w barze by odreagować - jak potoczą się losy Luśki? To przyjemne opowiadanie z nutką pikanterii. W opowiadaniu "Jesteś" muszę zwrócić uwagę na narrację, która jest bardzo ciekawa. A sama historia pokazuje dylematy terapeuty. Historia Grety Eden jest ciekawa i pikantna. Do tego z bardzo interesującym zakończeniem. Przyjemnie mi się ją czytało. Następne opowiadanie niezwykle mi się podobało. Jest odrobinę szalone i zabawne. Lista zadań do wykonania przygotowana przez przyjaciółkę - brzmi ciekawie, prawda? I choć przewidziałam zakończenie to nie odebrało mi to przyjemności czytania. Ostatni historia bardzo przypadła mi do gustu. Spodobało mi się poczucie humoru autorki. I sam pomysł na historię bardzo ciekawy. Chętnie przeczytałam bym historię Ariela i Kornelii w dłuższej wersji. Przyjemnie spędziłam czas z tymi historiami i jej bohaterami. To jak? Zainteresowani?