Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„W pogoni za cieniem” to pierwszy tom cyklu zapowiadanego już od pewnego czasu na stronie projektu „Haleversum”. Ze wspomnianej strony możemy się dowiedzieć, że pierwotny pomysł zrodził się jeszcze w 2016 roku. Realizacja projektu dojrzewała więc dość długo, aby objawić się w pełnej krasie tej wiosny. Czy warto było czekać na efekty pracy autorów oraz zapewne dużej rzeszy ludzi zaangażowanych w książkę? Moim zdaniem zdecydowanie tak! Teoretycznie mamy tu literaturę fantasy, która nie wykracza poza utarte kanony gatunku. Jest zgrabnie wykreowany świat, jest dobrze poprowadzona akcja i żywe postacie. Jeśli jednak przyjrzeć się każdemu z elementów uważniej, przy każdym trzeba postawić duży plus. Wykreowany świat jest bardzo przekonywujący. Widać, że autorzy swobodnie czują się we wszystkich opisywanych aspektach życia od tajników kulinarnych, poprzez sztukę pielęgnacji drzewek Bonsai, po metodologię badań archeologicznych. Kreowanie świata oraz przedstawienie jego historii nie wpływa jednak na jakiekolwiek dłużyzny. Akcja biegnie wielowątkowo, ale bardzo wartko. Z pewnością nie jest to książka grzeczna. Seksu i przemocy jest tu sporo, nawet jak na standardy panujące we współczesnej literaturze. Podane jest to jednak z finezją i często z humorem dorównującym ekscesom grupy Monthy Pythona (cep rządzi!). Zarówno postacie pierwszo- jak i drugoplanowe są świetnie przedstawione. Nie są to jedynie imiona o z grubsza tylko „ociosanej” powierzchowności, wykonujące takie, czy inne czynności, co zdarza się często niekiedy nawet uznanym autorom. Każda z postaci jest osadzona w szerokim kontekście, z własną historią, przemyśleniami i potrzebami. Nie ma różnicy czy jest to opryszek-wagabunda, córka pszczelarza, czy mała dziewczynka. Różnorodność i wiarygodność bohaterów „W pogoni za cieniem” jest z pewnością dużym atutem książki. W pierwszym tomie cyklu ważnym elementem jest też humor, podbijany dodatkowo ludowym językiem jakiego używa duża część uwiecznionych w książce postaci. Pod koniec tomu pewne wątki zaczynają się splatać, choć część wciąż jest tylko słabo zarysowana i daje duże pole do popisu w kolejnej części. Na koniec nie sposób nie wspomnieć o zdecydowanie wybijającym się na tle polskiego rynku księgarskiego wydaniu książki. Twarda oprawa, rewelacyjne zdjęcia i rysunki doskonale uzupełniają serwowaną przez autorów treść. Oby tak dalej i z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Po prostu bardzo dobry debiut.