cytaty z książek autora "Mirosław Tomaszewski"
Swój altruizm tłumaczyła instynktem macierzyńskim. Był tak silny, że z braku dzieci adoptowała dorosłych.
to nie przyroda jest naturalnych środowiskiem człowieka, lecz rzeczy stworzone jego ręką
Zawodowcowi na pewno nie potrafiliby przeszkodzić, szaleńca również trudno byłoby powstrzymać.
Jeśli naprawdę chcesz się czegoś nauczyć, nie powinnaś się na nikim wzorować.
A ja zawsze uważałem, że najbardziej łączy ludzi poczucie humoru.
jeśli kobieta tak rozbudzona kulturowo jak ona trafiła na faceta, który interesuje się sztuką i nie jest gejem, prawdopodobieństwo pójścia z nim do łóżka było na prawdę spore
Obawiam się, że piekło może właśnie na tym polegać, że się spotkamy.
Ta cisza nikogo nie dręczyła, nie była podszyta pretensjami ani ukrytymi zamiarami. Rozmawiali nią o tym, że każdy potrzebuje chwili przerwy, zanim znowu zacznie mówić rzeczy istotne.
Zawsze stał z boku i robił zdjęcia tym, którzy istnieli naprawdę. Sam obserwował świat przez obiektyw, a potem oglądał na zdjęciach. Dokonywał starań, by się na nich nie znaleźć.
Wszystko ostatnio układało mu się w znaki, przenośnie, podteksty i metafory, a on chciałby już pooddychać zwyczajną prozą.
Zaufaj mi. Tylko wariaci są trwale szczęśliwi. I to nie wszyscy.
Tak wygląda życie. Przereklamowana sprawa. Ludzie nie są dobrzy, proszę pani.
Człowiek może tylko pokornie schylić głowę i wierzyć, że wszystko, co go spotyka, jest częścią jakiegoś większego planu.