Jesteśmy społecznością, która kocha książki

DNF 245/554 strony. Na początek może garść faktów: Autorka zaznaczała już na początku swojej twórczości, że relacja między Gusem i Domino jest niestała. (Jednocześnie jej rysunki na insta są jednoznaczne. Więc wychodzi taki queerbait, za co wiele osób ma żal.) Autorka gdy skończyła pierwszą część mówiła, że pisanie jej w ojczystym francuskim języku i samodzielne tłumaczenie na angielski było na tyle wyczerpujące, że do drugiej części został najęty profesjonalny tłumacz. To sprawiło, że styl zmienił się z wyjątkowego na nudny prosty angielski. A teraz moja opinia. Gdzieś koło 200nej strony sprawdziłam na GR czy tylko ja tak mam z tą książką. Okazało się, że nie. Do tego momentu niewiele się dzieje, bohaterzy zachowują się jakby pierwsza część nie miała miejsca, całość mimo mega slowburnu idzie do przodu. W dodatku jest nudna, nie mówię, że brakuje mi gejowskiego wątku (czytam różne książki, więc to nie jest dla mnie aż takie ważne),codzienność jest nudna, u Gusa coś tam się życiowego rozwija ale potem jest statecznie i wręcz człowiek zasypia nad kartkami. Minusem dla mnie też jest mała czcionka, bo mam wrażenie, że stoję w miejscu. Minusem dla mnie jest prowadzenie książki w formie dual pov, a minusem dlatego, że przy każdym zakończeniu jest cliffhanger... To jest dręczenie. Już wiem, że trzeciej części nie kupię, a tę jak się uda to sprzedam.