Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocjiLubimyCzytać1
- Artykuły„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?Remigiusz Koziński1
- Artykuły„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem DardąMarcin Waincetel1
- ArtykułyMagdalena Hajduk-Dębowska nową prezeską Polskiej Izby KsiążkiAnna Sierant2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Achwan Sales
Znany jako: Omid
1
7,8/10
Pisze książki: poezja
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,8/10średnia ocena książek autora
18 przeczytało książki autora
20 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Trzeci dywan perski praca zbiorowa
7,8
Trzecia, ostatnia część zbioru wierszy perskich, jak zauważyli moi przedmówcy, nieco odstaje poziomem od poprzednich dwóch, gdyż w tamtych zostały zawarte (według większości odbiorców) najlepsze utwory. Niniejszy wybór różni się od pozostałych także rozpiętością czasową, wiersze tutaj zawarte pisane były na przestrzeni blisko tysiąca lat, dwaj poeci - słynny filozof i uczony Awicenna, oraz Onsuri z Balchu urodzili się w drugiej połowie X wieku, a najmłodsi z prezentowanych autorów przyszli na świat w XX wieku. Tak wielka chronologiczna rozciągłość powstawania wierszy skutkuje zróżnicowaniem stylu i tematyki, pomimo tego iż wielu poetów kontynuowało w swoich dziełach styl pisania i tematykę mistrzów z dawnych wieków.
Również geograficznie tomik ten można zaliczyć, oprócz literatury irańskiej, która jest niejako spadkobierczynią klasycznej literatury perskiej, do literatur narodowych: Afganistanu, Indii, Pakistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu.
Tematycznie najstarsze wiersze i te spośród późniejszych, które były na nich wzorowane, zawierają liczne odniesienia do mitów i legend regionu, a także do religii. Czytelnika nieobeznanego z dziejami Persji zaskoczyć mogą wyraźne nawiązania do chrześcijaństwa i judaizmu. Spośród doktryn związanych z islamem szczególnie wyróżnia się w tym tomie, jak i w poprzednich, mistyczny nurt tej religii - sufizm. Dla czytelnika reprezentującego cywilizację chrześcijańskiego Zachodu, sufizm może się wydawać tym najbardziej romantycznym, pokojowym odłamem islamu, najbardziej związanym z filozofią i tradycjami ludowymi, czy wręcz najbardziej baśniowym, kojarzącym się choćby z "Księgą tysiąca i jednej nocy".
O ile dawni mistrzowie chętnie i obficie korzystali z inspiracji historycznych, religijnych i mistycznych, o tyle młodsi autorzy stają się podobni do współczesnych im poetów z całego świata. Niektóre z ich wierszy zdają się tracić na urodzie, ale zyskują na sile wyrazu.
Trzeci dywan perski praca zbiorowa
7,8
To już ostatni tom poświęcony poezji perskiej w tłumaczeniu Władysława Dulęby. „Trzeci dywan perski” może nie jest tak odkrywczy jak pierwszy, może nie tak olśniewający, jak drugi, ale jednak nadal trzyma odpowiedni poziom. Tym razem wybór wierszy dotyczy czasów nieco bardziej współczesnych, choć w tomiku znajdziemy oczywiście i wiersze w dobrze już znanym, średniowiecznym stylu (czarki wina, rubiny i cyprysy). Są to jednak utwory mniej znanych poetów perskich, a więc nie są one tak genialne, jak dzieła wielkich twórców z dwóch poprzednich tomów. Mimo to lektura tej pozycji nadal pozwala wyłuskać naprawdę wspaniałe wiersze, a przy okazji nieco zasmakować we „współczesnej” literaturze perskiej.
Z wyżej wymienionych powodów „Trzeci dywan perski” jest w mojej ocenie nieco nierówny. Kilka wierszy pod rząd bez większej „historii” i „tego czegoś”, leniwie więc przewracam kartki, by po chwili mruknąć z zadowoleniem - „o, a tu jest coś ładnego”. Tak w skrócie wyglądała moja „podróż” przez kolejne strony tego tomiku. Myślę, że wynika to przede wszystkim z materiału, który zebrał autor kompilacji. Dwa poprzednie tomy „przeczyściły” jego zbiory tłumaczeń z tego co najlepsze, więc na trzeci tom przypadły nieco mniej wartościowe utwory, choć nadal w pełni wyrażające ducha perskiej poezji. Warto też dodać, że jest to także efekt wpływu historii Persji po najeździe mongolskim, kiedy to twórczość poetycka nie cieszyła się już taką renomą jak wcześniej, a do głosu doszła religijna surowość i tendencja do unifikacji. Dopiero współczesność przyniosła pewne odrodzenie poezji irańskiej, choć w odmiennym już stylu.
Podsumowując. „Dywany perskie” okazały się bardzo wartościową lekturą, która odkryła przede mną zupełnie nieznany świat. To ciekawe doświadczenie sięgnąć po myśli ludzi sprzed setek lat, z zupełnie innej kultury, a jednak odkryć w nich uniwersalne piękno. Godny polecenia cykl zarówno dla miłośników poezji, jak i amatorów takich jak ja.