Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Naprawdę dobre. To są naprawdę dobre wiersze. Nastulczyk operuje niecodziennymi zbiorami symboli; częste w jego narracji wydają mi się chociażby odwołania do zimy, ale nie jako pory umierania czy cierpień, ale swego rodzaju oczyszczenia i zawieszenia. To w zimowym, słonecznym dniu upatruje autor najpiękniejszych chwil, które powierzył nam Bóg. Poezja bardzo dobra. Wiersze krótkie, proste, formą przypominające haiku. Z uznaniem przyznaję, że od lat szukałem wierszy, które przemówią do mnie w podobny sposób. Wielkie brawa, panie Nastulczyk.