Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nowela Zofii Niedźwiedzkiej, licząca sobie 27 stron, wydana po raz pierwszy w roku 1908 pod pseudonimem autorki Bohowityn. Wydana w wersji elektronicznej przez Fundację Festina Lente w 2013 roku i udostępniona czytelnikom na www.chmuraczytania.pl Nigdy dotąd nie czytałam żadnej powieści ani noweli tej autorki, zm. w 1921 roku. Nie wydaje się być ona równie znana jak jej przyjaciółka Zofia Nałkowska. A szkoda! To świetna proza, bardzo sugestywna, plastyczna, o dużej głębi uczuć, pisana z elokwencją i prawdziwym znawstwem kobiecej duszy. Proza odważna, zdecydowanie wybiegająca ponad ramy czasowe swej epoki, dotykająca tematów uchodzących wtedy za całkowite tabu, bo dotyczących małżeńskiej alkowy. Utwór fantastyczny, którego klimat miejscami budzi grozę i przerażenie, co świetnie oddaje okładka książki. Bohaterami jest młode małżeństwo - Stenia i Jacek. Związek szybko zawarty po trzech miesiącach znajomości i mający ledwie tygodniowy staż małżeński. Dziewiętnastoletnia Stenia od pięciu lat prześladowana przez dręczącą ją zmorę senną, utrzymuje, że pamięta poprzednie swoje istnienia z zamierzchłych czasów. Zmora jednakowoż czyni ze Steni namiętną dziewczynę, chociaż ta namiętność pozostaje kompletnej nieświadomości dziewczyny, gdy w realnym życiu, wobec młodego małżonka, Stenia pozostaje bierna i chłodna. Język noweli mnie oczarował, a tematyka zaskoczyła. Polecam gorąco.