cytaty z książek autora "Matthew Pearl"
Wielcy naukowcy czasami mogą być przeszkodą na ścieżce nauki.
Powiadają, że w celu poznania mężczyzny trzeba z nim spędzić lato i zimę.
Kiedy tylko Longfellow zwracał się do kobiety, choćby przelotnie, było to tak, jakby darował jej bukiet kwiatów.
Zapewniam Cię, że każdy z nas ma własną Beatrycze, żyjącą tuż obok lub tylko w naszym umyśle.
Z marzeniami to jest tak, że przechodzą z serca do serca razem z miłością.
Tak osobliwie się wszystko dzieje, iż prawda zawarta jest w historii tych, co się już pożegnali z życiem.
Ich szczęście jest tak doskonałe, że wszelkie zmiany, jakie muszą nadejść, mogą być tylko zmianami na gorsze.
[...] książki pełnią dwie funkcje.
- Mogą nas ukołysać do snu lub zmieniać kawałek po kawałku [...]. Jedna funkcja jest bierna, druga czynna - ożywiająca - ale obie są wartościowe.
Kiedy ludzie myślą o zamianie żelaza lub innego metalu w złoto, nazywają to alchemią. Znacznie śmielszym przedsięwzięciem jest zamiana oprawionych kart zwykłego papieru w wielką fortunę, ale to zowią działalnością wydawniczą(...).
Litość bez surowości byłaby jedynie tchórzliwym egotyzmem i czczym sentymentalizmem.
Czy była inteligentna? - przerwał mu doktor.
Na Boga, nie wiem! Słała wprawdzie spojrzenia w moim kierunku, lecz nie miałem dość odwagi, by odezwać się do niej choćby słowem. Jest tylko jedna właściwa reakcja na uwodzicielskie kobiety, Wendell - ucieczka.
Tym, którzy boją się myśleć, myśl i tak zawsze będzie zagrażać.
Pewnych książek wolno jedynie skosztować, inne powinno się połykać, są też nieliczne, które należy przeżuwać i smakować. [Francis Bacon].
Życie jest nie tyle tym, co się wydarza, ile tym, na co czekamy(...).
Książki inspirują ludzi do tego, aby pogodzić się ze światem lub przed nim uciec. Wzniecają wojny lub je kończą. Przynoszą mężczyznom i kobietom, którzy je piszą i wydają, ogromną fortunę, a później niemal równie szybko wtrącają ich w obłęd i rozpacz.
Każda powieść domaga się krwi i łez autor, ale dla literackiej bestii jest to jedynie kolejny kęs posiłku, który trzeba przełknąć.
Przyznaję, że przykazanie "postępuj zawsze właściwie, choćbyś musiał poruszyć niebo i ziemię" jest słuszne, ale tylko dopóty, dopóki niebo i ziemia nie wezmą cię za słowo.