Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spójrz w głąb siebie i sprawdź, kim jesteś, odtwórz to, co widzisz, albo wypraw się z krucjatą przeciw samemu sobie. - L. Durrell

Jak wszyscy młodzi ludzie postanowiłem zostać geniuszem, ale na szczęście w porę zachciało mi się śmiać.

Czasem czuję się pewnie, widzę jasno, działam trzeźwo i jestem w dobrym nastroju. Potem jednak przychodzi chmura i znów chwytają mnie konwulsje: jakbym wbrew swej woli tracił cząstkę siebie. - L. Durrell

Nie potrafię bronić przed światem czegoś, czego nie umiem obronić przed samym sobą. - L. Durrell

Radzę Ci, wojowniku, byś usiadł w cieniu laurowego drzewa, wziął głęboki oddech i czekał nadejścia wiosny. - L. Durrell

Coraz bardziej odczuwam samotność, zaczynam wierzyć, że jest ona moim jedynym realnym osiągnięciem. - L. Durrell

Ze mną jest inaczej. Mój mały heraldyczny świat działa we mnie na zasadzie powtarzalności jak następna kolejka wódki. Nie jestem stałym mieszkańcem tej ziemi. Zjawiam się tu w środy i tylko na zaproszenie. Wchodzę i wychodzę - narodziny zwykłego nie-zwykłego człowieka, doktor Jekyll i Mr. Hyde. Gdzieś w głębi duszy posiadam resztki wiary w siebie i wiem, że cała ta słowotwórcza męka nie ma znaczenia. Życie i tak mknie jak lokomotywa, a do tego jest zbyt namiętnie i bolesne, by dało się opisać. - L. Durrell

Narzucanej przez państwo metafizyce lub religii trzeba się sprzeciwiać, w razie potrzeby nawet z pistoletem w ręku. Jeśli o coś warto walczyć, to właśnie o różnorodność.

JEŚLI MÓWIĘ CO NAPRAWDĘ MYŚLĘ/TO DLATEGO ŻE/NAPRAWDĘ MYŚLĘ TO CO MÓWIĘ. - L. Durrell

Sen minus rzeczywistość. - L. Durrell

Bogowie znają Waszą wartość, więc nie przejmujcie się lekceważeniem śmiertelników. - L. Durrell

To nasza choroba - mówiła - że wszystko chcemy wtłoczyć w ramy zakreślone przez jakąś teorię psychologiczną albo filozoficzną. Ostatecznie Justyny nie można usprawiedliwić ani wytłumaczyć. Ona po prostu i wspaniale istnieje; musimy pogodzić się z nią jak z grzechem pierworodnym.

Prawda jest niezależna od faktów. Nie martwi się, jeśli dowody jej zaprzeczają. Już w chwili, gdy ją wypowiadano, została przecież wydziedziczona.

Każda wielka sztuka jest walką o narzucenie tego, co wewnętrzne, temu, co zewnętrzne, próbą przekształcenia tego, co materialne, uzewnętrznione, w to, co duchowe. Heraldyczny Wszechświat jest jedynie próbą nazwania żywiołu, w którym pływa morski dziwoląg zwany artystą. CHCIAŁBYM SPRÓBOWAĆ WEJŚĆ W TEN ŚWIAT I NAPRAWIĆ GO, USTALIĆ POŁOŻENIE TEJ RZECZYWISTOŚCI, CO Z KOLEI WYMAGA STWORZENIA PRAWDZIWEJ PRZESTRZENI FILOZOFICZNEJ W UMYŚLE!!! - L. Durrell

Życie przypomina wielką ciężarówkę, która cię przygniata, a ty dzień po dniu starasz się wydobyć spod jej kół kawałek ciała, centymetr po centymetrze, czując straszliwy ból. - L. Durrell

Najlepsi to ci najmniej znani. - L. Durrell

Polityka to sztuka wyspecjalizowana w rzeczach miernych. Sztuka to człowiek wyspecjalizowany w ludziach. - L. Durrell

Trzeba udawać zbitego psa, lawirować pomiędzy nadzieją, wiarą i żebraniną. Trzeba mówić wyraźnie, słodkim głosem. Zakryć głowę, jak się zakrywa pikowaną szmatką czajnik z herbatą, by stłumić głos, tak żeby przypominał monotonne szemranie strumyka lub brzęczenie komara. - L. Durrell

Lato odeszło łagodnie i deszczowo. - L. Durrell

Nie chcemy, żeby Brytyjczycy sobie poszli; chcemy, żeby zostali, ale jako przyjaciele, a nie panowie.

Może byście wreszcie zaniechali prób z bronią atomową, bo rozpieprzacie nam pogodę. - L. Durrell

Niepełna rodzina jest dla dzieci jak Układ Słoneczny bez Księżyca. - L. Durrell

Anglia przypomina drzewo, które przestało rosnąć i zaczęło umierać od środka. - L. Durrell

...każda kolejna powieść czyni mnie bardziej wolnym. - L. Durrell

Na tym pobojowisku nam, młodym pisarzom, nie pozostaje nic innego, jak być sobą! - L. Durrell

Wierzę w zasadność łączenia rzeczywistości ze snem, ale nie wierzę w całą resztę. - L. Durrell

Fakty są z natury swojej niestałe. Naruz kiedyś powiedział mi, że kocha pustynię, bo tam "wiatr zdmuchuje ślady człowieka niby płomyki świec". Myślę, że to samo robi rzeczywistość. Jakże więc możemy poszukiwać prawdy?

Doszedłem do wniosku, że idea trwania jest nieprawdziwa. Wymyślono ją jako filozoficzne antidotum na fizyczną dezintegrację. ISTNIEJE TYLKO PRZESTRZEŃ. Konkretny przedmiot ma tylko trzy wymiary. Czas, ten przestarzały dodatek, wyrzuciłbym bez wahania. Wymaga to nowego podejścia. Trzeba wyeliminować pamięć. Chodzi mi o egzystencje w przestrzeni - o kartkę, na której piszę, tu i teraz. Stary dowód deterministyczny: ,,To, czy zostanę jutro pasowany na rycerza, jest prawdziwe lub fałszywe TERAZ. Dlatego, to czy jutro zostanę pasowany na rycerza, czy też niem zostanie postanowione z wyprzedzeniem". Widzi Pan, do jakiego zamieszania doprowadza pojęcie czasu.
Dochodzę do wniosku, że tworzenie jest działaniem bezosobowym (jak wyrastanie kwiatów), zgodnie z teorią wspomnianego przez Pana Lao-tse. Oto wielkie marzenie artysty - umieścić siebie w przestrzeni. WYRZUCIĆ PAMIĘĆ. Czerpać z pierwotnego źródła istnienia - nie z pisania. Nie przywiązuję wielkiej wagi do aktu pisania, uważam, że to kawał mięsa odcięty od człowieka. Liczy się to, kim ,,jest" ów człowiek. Od tego zależy wartość literatury. - L. Durrell

Świat to zafajdane miejsce, a ludzkie umysły przypominają gąbkę. - L. Durrell

Śmiało, żądajmy czegoś więcej niż gumy do żucia. JESTEŚMY GŁODNI. - L. Durrell