Moja przygoda z Cyprem rozpoczeła się od wycieczki wakacyjnej. Ta ksiazka jako pierwsza trafiła w moje ręce. Ciekawie przybliża laikowi klimat oraz kwestie wolnościowe tej wyspy. Na pewno rozbudza chęć zgłębiania wiedzy.

Moja przygoda z Cyprem rozpoczeła się od wycieczki wakacyjnej. Ta ksiazka jako pierwsza trafiła w moje ręce. Ciekawie przybliża laikowi klimat oraz kwestie wolnościowe tej wyspy. Na pewno rozbudza chęć zgłębiania wiedzy.

Praktycznie każda książka czy artykuł opowiadający o Cyprze zawiera informację o tej książce, więc i ja choć ciężko ją dostać "musiałem" ją przeczytać :)
Jest to ciekawie snuta opowieść o 3 letnim pobycie autora na Cyprze w trakcie rodzenia oraz rozprzestrzeniania się zjawiska ENOSIS czyli dążeń Cypryjczyków do uniezależnienia się do Brytoli. Ciekawe jest to że Durrell sam nim będąc a w trakcie pobytu na wyspie zostając nawet urzędnikiem administracji zauważa błędy popełnione przez Wielką Brytanię traktującą Cypr jako kolonię, które w sposób znaczący mają wpływ na sytuację. Bardzo ciekawie są przedstawieni bohaterowie oraz miejsca na Cyprze. Tytuł książki jest jak najbardziej odpowiedni.
Troszeczkę można się zagubić jeśli chodzi życie autora, bo pisze on to w taki sposób jakby czytelnik znał jego życiorys, jednak znacząco nie wpływa to na fabułę czy jej odbiór. Nie jest to wybitne dzieło ale warto przeczytać żeby zwizualizować sobie życie w latach 50tych na Wyspie Afrodyty.

Praktycznie każda książka czy artykuł opowiadający o Cyprze zawiera informację o tej książce, więc i ja choć ciężko ją dostać "musiałem" ją przeczytać :)
Jest to ciekawie snuta opowieść o 3 letnim pobycie autora na Cyprze w trakcie rodzenia oraz rozprzestrzeniania się zjawiska ENOSIS czyli dążeń Cypryjczyków do uniezależnienia się do Brytoli. Ciekawe jest to że Durrell sam...

Książka się zestarzała, dzisiaj nikt już tak nie pisze, stąd rozwlekła i miejscami nudnawa. Bardzo ciekawa jest angielskocentryczność autora, któremu wydaje się, że jest obiektywny, ale z dzisiejszego punktu widzenia nie jest w stanie przekroczyć narodowych ograniczeń mentalnych i światopoglądowych. Mimo wszystko znakomita fotografia brytyjskiej mentalności lat 50-tych

Książka się zestarzała, dzisiaj nikt już tak nie pisze, stąd rozwlekła i miejscami nudnawa. Bardzo ciekawa jest angielskocentryczność autora, któremu wydaje się, że jest obiektywny, ale z dzisiejszego punktu widzenia nie jest w stanie przekroczyć narodowych ograniczeń mentalnych i światopoglądowych. Mimo wszystko znakomita fotografia brytyjskiej mentalności lat 50-tych

Opowieść o pobycie Lawrenca Durrella na Cyprze, w pierwszej połowie lat 50. rozpoczyna się sielankowym klimatem, apoteozą "slow life", jak to się dzisiaj mówi.
Jednak, malownicze opowiastki o pięknie wyspy i gościnności jej mieszkańców, stopniowo przechodzą w opowieści o skomplikowanej sytuacji politycznej Cypru i rodzącym się ruchu Enosis, który dąży do zmiany porządku. Tym samym kończy się czas beztroski, a Anglicy uzyskują dość niepewny status...
Książka warta uwagi, pozwala poznać nie tak odległą historię Cypru.

Opowieść o pobycie Lawrenca Durrella na Cyprze, w pierwszej połowie lat 50. rozpoczyna się sielankowym klimatem, apoteozą "slow life", jak to się dzisiaj mówi.
Jednak, malownicze opowiastki o pięknie wyspy i gościnności jej mieszkańców, stopniowo przechodzą w opowieści o skomplikowanej sytuacji politycznej Cypru i rodzącym się ruchu Enosis, który dąży do zmiany porządku....

"Podróże, podobnie jak artyści, rodzą się same. Decyduje o tym splot mnóstwa rozmaitych okoliczności, a tylko w niewielkim stopniu - cokolwiek byśmy o tym myśleli - nasze chęci czy wola. Wyrastają spontanicznie, niezależnie od naszych upodobań czy potrzeb, a najlepsze prowadzą nas nie tylko w szeroki świat, ale również w głąb siebie."[s.11] Tak rozpoczyna swoją opowieść Lawrence Durrell.

W książce "Gorzkie cytryny Cypru. Opowieść o wyspie i ludziach" autor opisuje swoje doświadczenia z czasów pobytu na Cyprze, a zwłaszcza ludzi, których spotkał i z którymi się zaprzyjaźnił. Żartobliwe scenki obyczajowe przeplatają się z pełnymi powagi opisami cypryjskiego ruchu „Enosis”, czyli unii z Grecją i wyzwolenia się spod brytyjskiego panowania. Ten czas politycznych przemian pogrążył wyspę w chaosie i wojnie.

"Nie chcemy, żeby Brytyjczycy sobie poszli; chcemy, żeby zostali, ale jako przyjaciele, a nie panowie."[s.21] - słyszy autor od miejscowych.

Komiczne momenty to przygody związane z zakupem przez Durrella domu czy odwiedziny matki i brata - przyrodnika Geralda Durrella. Lawrence Durrell osiedlił się w miejscowości Bellapais (celowo jej nazwę pisał jako "Bellapaix" przywołując starą nazwę Paix),która obecnie znajduje się w części wyspy kontrolowanej przez Turcję.

Enosis to słowo oznaczające unię, związek, zjednoczenie była to nazwa ruchu zjednoczeniowego na Cyprze (a wcześniej także na Krecie),na rzecz przyłączenia do Grecji terenów związanych z nią etnicznie i historycznie.

"Podróże, podobnie jak artyści, rodzą się same. Decyduje o tym splot mnóstwa rozmaitych okoliczności, a tylko w niewielkim stopniu - cokolwiek byśmy o tym myśleli - nasze chęci czy wola. Wyrastają spontanicznie, niezależnie od naszych upodobań czy potrzeb, a najlepsze prowadzą nas nie tylko w szeroki świat, ale również w głąb siebie."[s.11] Tak rozpoczyna swoją opowieść...

Nierówna, lekki początek. Później narracja traci naturalną płynność. Dla niektórych może być irytujące postrzeganie rzeczywistości z perspektywy urzędnika imperium.

Nierówna, lekki początek. Później narracja traci naturalną płynność. Dla niektórych może być irytujące postrzeganie rzeczywistości z perspektywy urzędnika imperium.

Ciekawa, widzimy świat, którego już nie ma i głupotę ludzi oraz och brak chęci zrozumienia innych, które są ponadczasowe.

Ciekawa, widzimy świat, którego już nie ma i głupotę ludzi oraz och brak chęci zrozumienia innych, które są ponadczasowe.