Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Właściwie sama nie wiem, czemu zdecydowałam się wypożyczyć tę książkę. Nazwisko autora nic mi nie mówiło, tytuł też nie wydawał się znajomy, a książka stała na półce z nowościami, więc nie byłam pewna, do jakiego gatunku ją zaliczyć. Co prawda ze słowem prekognicja kiedyś już się zetknęłam i kojarzyłam, że ma ono coś wspólnego z jasnowidzeniem. Za to opis na tylnej stronie okładki i wstęp autora sugerowały, że to SF z obcymi wcielającymi się na Ziemi w rolę bogów. Ale już na pierwszych stronach powieści pojawiają się krasnoludy, elfy, ludzie o magicznych mocach, jak w typowym fantasy. I jeszcze mam problem z oceną tej pozycji. Moim zdaniem nie zasługuje na więcej niż 5 gwiazdek, choć to z pewnością nieprzeciętna pozycja. Trudno nie docenić elokwencji i erudycji autora. W zalewie książek napisanych prostym językiem, ta wyróżnia się pięknym stylem i bogatym słownictwem. Ponadto pan Zarski chętnie na niemal każdej stronie dzieli się swoją szeroką wiedzą i raczy nas kolejnymi wykładami na niemal każdy możliwy temat. Przy tym używa języka niczym z podręcznika lub uniwersyteckiego wykładu. I niestety cierpi na tym akcja powieści. Po prostu książka jest przegadana i nic się nie dzieje. Tym co kompletnie mnie dobiło i ostatecznie obniżyło ocenę tej lektury była nic nie wnosząca, nie wiadomo po co wstawiona scena erotyczna. Opis "aktu płciowego" widzianego oczami czternastolatka, przedstawiony w sposób, którego nie powstydziłby się specjalista seksuolog. To pierwszy tom cyklu, ale nie wiem czy sięgnę po kolejne. Z jednej strony jestem ciekawa dalszych losów bohaterów, z drugiej, jeśli akcja będzie toczyć się w tym tempie, zapowiada się kilkanaście tomów wykładów...