Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wcześniejsze recenzje bardzo pochwalne, ja się wyłamię. Książka przyciągnęła mnie tytułem, a następnie spisem treści - ma frapujące i zabawne tytuły rozdziałów, przekartkowałam pobieżnie i zdecydowałam się na lekturę. Po przeczytaniu 100 stron pomyślałam, że chyba nie chcę czytać dalej (nie czytałam jednym ciągiem!),bo nie dowiaduję się w zasadzie niczego nowego, nie podobał mi się też styl autora, choć jest lekki i zabawny. Przeczytałam jednak do str. 150, a resztę - przebiegłam już małym truchcikiem, dokładnie czytając tylko co ciekawsze dla mnie fragmenty. Poradnik napisany jest w takim szkoleniowo-mentorsko-coachingowym stylu, którego po prostu nie lubię. Większość przykładów odnosi się do świata prywatnych firm (w jakiej nie pracuję),trochę do życia prywatnego. Generalnie książka dotyczy ludzi raczej dojrzałych emocjonalnie i tzw. "wysokofunkcjonujących", nie odnosi się do poważniejszych problemów. Jest naszpikowana przykładami konkretnych wypowiedzi, ale - tu mam poważny problem z tą książką - są one w zdecydowanej większości bardzo sztucznie brzmiące i za długie. Cytat: "Zadajesz mi pytania, a piszę teraz ważne sprawozdanie. Irytuje mnie to, bo nie mogę się skupić. Dla mnie jest ważne to, co mówisz i chciałabym się w pełni skupić na rozmowie z Tobą, żebyśmy oboje mieli komfort. Czy możesz dać mi 20 minut, a później porozmawiamy?". Gdybym tak powiedziała do jakiejkolwiek znanej sobie bliżej osoby, to - po pierwsze: przerwano by mi w połowie drugiego zdania, a po drugie: reakcją byłoby zdziwienie, śmiech i pytanie: "a co ty tak dziwnie mówisz???" To po prostu nie jest naturalny, codzienny język; "tak się nie mówi". Poza tym poradnik przeładowany jest anegdotkami, historyjkami, opowiastkami itepe... W którymś miejscu książki autor pisze, że są one niezbędne w wystąpieniach, bo pobudzają uwagę, bo ludzie je uwielbiają... Moim skromnym - jednak przedobrzył... Po jakimś czasie zaczęłam je omijać i przeskakiwałam do konkretów. Podsumowując: spodziewałam się po tej lekturze więcej, niż mi faktycznie dała. I jeszcze ostatnia uwaga, raczej do wydawcy: tzw. "lekka czcionka" utrudnia czytanie.