Anika Stelmasik

Przepiękny debiut autorki Aniki Stelmasik. Gruba książka, a czyta się ją jednym tchem. Cudowna obyczajowa lektura. Akcja opowieści jest raczej statyczna. Toczy się bowiem w starej kamienicy i praktycznie mało poza nią wykracza. W domu tym mieszka główny bohater Adam, który stał się niepełnosprawny po wypadku i jeździ na wózku inwalidzkim. Nie opuszcza mieszkania. Nie dość ,że żyje w zamkniętym świecie fizycznym, to jego wewnętrzne ja też samo uwięziło się i przestało być otwarte na ludzi. Adam stoczył się można powiedzieć na dno, choć nie jest tknięty patologią. Nie radzi sobie z przeszłością , popadł w więzienną celę domową. Jego najlepszą przyjaciółką, jak sam nazywa jest wódka. Do tego dochodzą kawa i papierosy. Adam jest utalentowanym człowiekiem . Pięknie maluje obrazy, tylko niestety dla siebie. Poza obszar mieszkania nie wychodzą. Nikt ich nie ogląda i nie podziwia. Czasem bierze jakieś drobne zlecenia , by poprawić domowy budżet. Jedynym łącznikiem jego ze światem jest empatyczny listonosz , robiący mu zakupy i częstujący wiktuałami sporządzonymi przez żonę ; drugi to obserwacje ludzi w kamienicy. Adam bardzo lubi wpatrywać się w okno i do perfekcji opanował zwyczaje ludzi, co kto i o której godzinie. To bardzo samotny człowiek, rozdrapujący stare rany, zgorzkniały, z bagażem doświadczeń. Na przeciwko w drugiej kamienicy mieszka Maria. Pomimo tego ,że fizycznie wszystko z nią w porządku, to jest okaleczona psychicznie przez toksyczną matkę, niespełnioną miłość. Żyje zamknięta w swojej skorupie. Dwoje bohaterów, a podobieństwa są duże. Obydwoje przypadkowo widzą siebie po obydwu stronach, ale nie mają nic więcej razem ze sobą wspólnego. Adam jak i Maria mogliby dużo zmienić w swoim życiu, ale chcą, a za razem się boją. W życiu Adama miesza dużo nastolatka Niki. Wywraca jego świat do góry nogami, ale w sensie pozytywnym. Pojawia się pod pretekstem programu ekologicznego z liceum. U Marii wszystko zmienia choroba i śmierć matki. Wychodzą na wierzch różne tajemnice. A skąd wziął się tytuł ,, W cieniu paproci’’? W jaki sposób łączy paproć obydwoje bohaterów Adama i Marię? Czy jest szansa na dobre zmiany dla obydwu głównych bohaterów? Tego dowiecie się po przeczytaniu tej pięknej, wzruszającej, poruszającej do głębi lektury. Książka jest naprawdę cudowna. Prawdziwa uczta duchowa. Nie sposób się nudzić, żadnych dłużyzn. Lekkie niczym zwiewne pióro autorki dopełni waszą przyjemność z czytania. Książka zaskakuje tajemnicami i stopniowo się rozkręca, by wybuchnąć jak wulkan. Jak ktoś szuka dynamizmu w lekturze , przemieszczania się bohaterów, to raczej tego nie znajdzie. Akcja natomiast jest wartka , choć umiejscowiona raczej, poza małymi wyjątkami w jednym punkcie w kamienicy.