Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polski matematyk i informatyk, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.
Studiował matematykę na Uniwersytecie Łódzkim na specjalności teoretycznej (w latach 1968-1973). Pracę magisterską z dziedziny funkcji wielu zmiennych zespolonych napisał pod kierunkiem Zygmunta Charzyńskiego. Następnie (w latach 1973-1976) był słuchaczem Studium Doktoranckiego w Instytucie Matematycznym PAN. W roku 1977 rozpoczął pracę na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Funkcji Analitycznych i Równań Różniczkowych UŁ. W roku 1981 roku obronił w Instytucie Matematycznym PAN pracę doktorską "Półnormy typu Stolla i niezmienniki biholomorficzne". Promotorem był Julian Ławrynowicz. Stopień doktora habilitowanego nauk matematycznych otrzymał w roku 1992 na podstawie rozprawy Poziomice wielomianów dwóch zmiennych a hipoteza jakobianowa, a tytuł profesora w roku 2010. Główną dziedziną działalności naukowej Tadeusza Krasińskiego jest geometria analityczna i algebraiczna zespolona. Szczególne interesuje się on teorią osobliwości krzywych płaskich, teorią przecięć niewłaściwych, teorią odwzorowań holomorficznych i wielomianowych. Opublikował około pięćdziesiąt prac naukowych z tego zakresu. Badania i otrzymane rezultaty dotyczyły zarówno aspektów lokalnych, jak i globalnych. W przypadku lokalnym badał niezmienniki biholomorficzne zbiorów analitycznych i algebraicznych (m.in. wykładnik separacji regularnej dwóch takich zbiorów, krotność przecięć niewłaściwych, liczbę Milnora osobliwości izolowanych) oraz odwzorowań holomorficznych (wykładnik Łojasiewicza, krotność odwzorowania). W przypadku globalnym badał zachowanie się odwzorowań wielomianowych w Cn, w szczególności w otoczeniu nieskończoności (wykładnik Łojasiewicza w nieskończoności, hipoteza jakobianowa).https://www.math.uni.lodz.pl/katedra-geometrii-algebraicznej-i-informatyki-teoretycznej/