Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nina Kostierina była pierwszym dzieckiem komunisty i dziennikarza Aleksieja Jewgrafowicza Kostierina - w późniejszych latach jednego z działaczy ruchu demokratycznego w ZSRR i obrońcy zesłanych ludów (Tatarzy, Czeczeni).
Nina, jak wiele jej rówieśniczek prowadziła dziennik - od piętnastego do dwudziestego roku życia (czerwiec 1936-listopad 1941). Jej ojciec, pracując od 1936 roku w Magadanie, został uznany w 1938 roku za "element społecznie niebezpieczny" (tzw.SOE) przez NKWD i zesłany na 5 lat na Kołymę. Jego córka, gdy Niemcy napadły na Rosję, mając nadzieję wpłynąć swym czynem na polepszenie sytuacji ojca, zgłosiła się do oddziału partyzanckiego zrzucanego z samolotu za linią wroga i zginęła w grudniu tego samego roku. Właśnie tego roku zaczęła studiować geologię. Jej dziennik, znaleziony po jej śmierci przez matkę, w okresie odwilży (za Chruszczowa) został przez ojca Niny, którego wtedy zwolniono z zesłania, zaniesiony do redakcji gazety "Nowyj Mir" (Новый мир) i tam w 1961 roku opublikowany. Wkrótce przetłumaczono go na angielski i wydano w USA, gdzie zyskał sporą popularność. Porównywano go do dziennika Anny Frank.