Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książeczka niegruba, a jednak posiadająca świetnie wyważoną, w sumie kompletną zawartość. Jest o kolejnych właścicielach pałacu i przyległości, o skomplikowanych relacjach własnościowych, o architekturze i przebudowach, wreszcie o zbiorach i ich zagładzie w 1939 i 1944 roku. Jest też o zubożonej odbudowie, wyburzeniu świeżo odbudowanego domu w ogrodzie (żeby zaoferować Francuzom pod ambasadę ładny, goły plac, którym i tak wzgardzili, podobnie jak gmachem pałacu Kronenberga) i przepychankach o to, co w zabudowaniach ma się w końcu znaleźć (ASP wygrała tylko o włos z Robotniczym Towarzystwem Przyjaciół Dzieci). Pożyteczna publikacja, zwłaszcza że pałac nigdy specjalnie nie cieszył się uwagą historyków i jest to jedyne szersze opracowanie na jego temat.