Olga Orzyłowska-Śliwińska

Kraina Śpiewających Róż". "- Kiedy się zestarzałem, musiałem zrezygnować z latania na polowanie- wyjaśnił smok.- Ponieważ byłem głodny, wymyśliłem, że to wieśniacy będą zdobywać dla mnie jedzenie. Zacząłem więc ich straszyć. Niestety nie od razu zrozumieli, czego chcę. Najpierw zostawiali mi przed jaskinią jakieś wystrojone panny. A ja przecież nie jadam ludzkiego mięsa. Potem musiałem im wybić z głowy próby otrucia mnie baranami, ktore w środku miały siarkę. Brrr. Wyjątkowo paskudnie smakowały. W końcu, ku mojej radości, ludzie zmęczyli się tym wszystkim i zaczęli przynosić to, co sami jedli. W ten sposób odkryłem, że istnieją wyjątkowo smaczne potrawy, takie jak na przykład naleśniki z serem. No, ale koniec gadania o jedzeniu. Teraz pora na drzemkę. - Okolicze gospodynie raczej się nie ucieszą- powiedział Groszek do Jarka.- Najpierw musiały oskubać wszystko, co tylko dało sie oskubać, a teraz czeka je śmierć z pierogowo- naleśnikowego wyczerpania..." 🐲🌹🌹🌹🐲 Kraina Śpiewających Róż to baśń. Dedykowana młodszym czytelnikom, ale mi to absolutnie nie przeszkadzało :) Co ma zazwyczaj baśń? Zamek, smoka, dzielnego rycerza i czarownice. Ta baśń ma aż 3 zamki 💒 całą mase smoków tych dobrych i złych 🐉, wiele wrednych i złośliwych czarownic, zaginione dzieci szukające swojego przeznaczenia oraz dzielnego rycerza :) Kraina Śpiewających Róż jest zabawna i wciągająca. Do tego ma przepiękne ilustracje zrobione na podstawie XIX wiecznych rycin. W książce dzieje się tak wiele, że w pewnym momencie zaczęłam aż współczuć bohaterom, a im więcej pojawia sie nowych postaci tym więcej się dzieje! Nie wiem jakie dziecko byłoby w stanie zasnąć podczas czytania jej do poduszki :) Ja polecam ją każdemu dużemu i małemu ;) 🐲🌹🌹🌹🐲 Zaklęta w krzew Leszczyna dzięki pomocy wróżki przybiera ludzką postać. Przypadkowo dowiaduje się, iż należy do potomków zgładzonego smoczego czarodzieja Zygona Młodszego, władcy Krainy Śpiewających Róż.