Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Proszę sobie wyobrazić taki przewodnik: "Warszawa i okolice - Kraków, Wrocław". Brzmi absurdalnie? W przypadku przewodnika po Japonii brzmi wcale nie lepiej, a jednak pan Skorupa bez żenady podpisał się pod tym dziełkiem swoim nazwiskiem. Na rynku jest masa, po prostu masa przewodników, które skupiają się tylko na jednym z tych miast i z trudem zamykają się w 500 stronach tekstu i zdjęć, a tutaj raptem setka ma przybliżyć czytelnikowi trzy miasta? Proszę nie mieć wątpliwości: stronicę zajmują dwie szpalty tekstu, który opisuje "dzielnicę" Tokio, a na kolejnych kilku stronach znajdują się zwykle trzy zdjęcia autora z synem na tle, względnie zdjęcia Japonek w kimonach, wszystko wielkości znaczka pocztowego, ponieważ projektant dysponował takim formatem książki, który nie pozwala na inne ułożenie ilustracji i bardziej ekonomiczne wykorzystanie pustej przestrzeni. Nasuwa się jedno pytanie: po co?