Polski poeta, pisarz, historyk sztuki, pedagog. Profesor i wieloletni dziekan Wydziału Humanistycznego Polskiego Uniwersytetu Na Obczyźnie - PUNO. Po wybuchu II Wojny Światowej był żołnierzem Narodowej Organizacji Wojskowej. Po aresztowaniu i uwięzieniu na Zamku w Lublinie, w 1941 został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz, a następnie do Mauthausen-Gusen. W obozie uczestniczył w konspiracyjnych konkursach literackich. W 1944 uzyskał swoją pierwszą nagrodę za wiersz Madonna bruku. Twórczość jego i pozostałych poetów obozowych stanowiła trwały wkład do literatury polskiej okresu okupacji.
Od 1946 przebywał w Londynie, studiował na The Politechnic School of Art / University of Westminster w Londynie. W 1984 r. uzyskał stopień naukowy doktora na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie.
Wykładał historię sztuki na uniwersytecie w Londynie i Cambridge. Od 1985 roku aż do śmierci pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk Humanistycznych PUNO.
Debiutował w 1939 roku poematem prozą Nocturn w lubelskim piśmie literacki. Wydał 17 książek, w tym 4 tomiki poezji
W 1955 wraz z Ludwikiem Angererem założył i redagował miesięcznik Merkuriusz Polski. Był współzałożycielem wydawnictwa naukowego „Materiały do Biografii, Genealogii i Heraldyki Polskiej” w Paryżu-Buenos Aires. Był członkiem: Royal Archaeological Institute, Rady Wykonawczej Fundacji Jana Pawła II, Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskiego Towarzystwa Genealogicznego w Warszawie oraz współpracownikiem Komisji Historyczno-Filozoficznej.
Uhonorowany m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Honorowym "Polonia Semper Fidelis".
