Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka profesora Billowsa składa się z trzech części. Pierwszą tworzy obszerna biografia Antygona, pierwszego z dawnych towarzyszy Aleksandra Wielkiego który sięgnął po koronę królewską, a następnie do końca życia walczył z dawnymi towarzyszami broni. Zmaganiom tym położyła kres śmierć na polu bitwy pod Ipsos (301 r. p. n. e.) w wieku... 81 lat. Życie tej niezwykłej i intrygującej postaci obfituje w tajemnice i kontrowersje. Profesor Billows próbuje na nie odpowiedzieć, nie bojąc się przy tym wysuwać bardzo kontrowersyjnych opinii, co dla mnie jest bynajmniej zaletą tej książki. Druga część tekstu obejmuje opis państwa Antygona. Z racji krótkiego okresu jego istnienia niemal wszystko pozostaje tajemnicą... Szczerze mówiąc, nie za bardzo rozumiem ideę próby opisania tak skomplikowanego organizmu politycznego (państwo rozciągało się od południowej Grecji, przez Anatolię, Syrię i Iran aż do zachodnich Indii) na podstawie kilku wzmianek w kronikach napisanych przez cudzoziemców żyjących trzy wieki po jego upadku... Jak dla mnie, to zdecydowanie najsłabsza część książki. Trzecią stanowi ogromny aneks, zawierający biografie wszystkich (!!!) znanych towarzyszy i dworzan Antygona z odwołaniami do każdego źródła które o nich wspomina. Ogółem, monografia Richarda Billowsa jest niezastąpiona dla każdej osoby zainteresowanej tematyką wojen po śmierci Aleksandra Wielkiego. Wprawdzie, duża jej część to niemożliwe do udowodnienia (i obalenia) tezy autora książki, jednak nikt nie dokonał tak dokładnej analizy życia i działalności dowolnej postaci z tego okresu (oczywiście mowa o czasach po śmierci Aleksandra). Co istotne, pomijając drugi rozdział, książkę czyta się lekko i przyjemnie, co w pracach naukowych jest prawdziwą rzadkością.