Rosyjski pisarz i krytyk literacki. Urodził się w Moskwie. Po ukończeniu szkoły pracował jako tragarz i niewykwalifikowany robotnik, odbywał obowiązkową służbę wojskową w kompaniach ochrony łagrów w obwodzie karagandyjskim (Kazachstan). Przeżycia tego okresu pozostawiły głęboki ślad w jego twórczości. Po przedterminowym zwolnieniu z wojska ze względu na stan zdrowia pracował w szpitalu, ukończył zaoczne studia w moskiewskim Instytucie Literatury. Opublikowana w 1994 r. powieść "Służbowa baśń" odniosła duży sukces i od razu postawiła Pawłowa w rzędzie najciekawszych rosyjskich pisarzy jego pokolenia. Pawłow uprawiał również krytykę literacką, a także brał udział w dyskusjach na tematy literackie i społeczne. Laureat wielu nagród literackich. Oleg Pawłow zmarł na skutek zawału serca. W chwili śmierci miał 48 lat. Wybrane publikacje książkowe: Степная книга (1998),Повести последних дней (2001, polskie wydanie: "Powieści z ostatnich dni", Wydawnictwo Noir sur Blanc, 2016),В безбожных переулках (2007),Дневник больничного охранника (2012),Карагандинские девятины, или Повесть последних дней (2013).https://www.facebook.com/oleg.pawlow
Kilka dobrych zdań... i to tyle. Chaos, ciężki, prostacki język, szarpane to wszystko było. Niby przejmująca relacja z życia ludzi w kraju na etapie przemian, jednak forma podawcza nie pozwoliła mi na wczucie się w tekst. Pierwsza naprawdę słaba książka w mojej biblioteczce pochodząca z tego wydawnictwa.
Dobrze, że tak krótka, bo byłaby nie do zmęczenia.
Dramaty ludzkie przekłute w groteskę, groteski które staja się dramatem. Tak w skrócie można zdefiniować Opowieści z ostatnich dni Olega Pawłowa. Nie na darmo mówi się o "człowieku radzieckim", czyli o takim, który każdy los przyjmie i w każdych warunkach znajdzie przestrzeń dla siebie, bo tak na prawdę, innego wyjścia nie ma. Paradoks, groteska, dramat.