cytaty z książek autora "Lucy Score"
- Nie możesz całe życie starać się zadowalać wszystkich, tylko nie siebie - powiedziałem.
-A właściwie dlaczego?
Zdawała się szczerze skonsternowana.
- Bo w końcu rozdasz innym za dużo i tobie samej nic nie zostanie.
Życie szybko mija. Nie ma w nim miejsca na mogłam, powinnam, a gdyby.
Do Ciebie należy decyzja, jak chcesz być postrzegana przez resztę świata. Nikt nie może Ci dyktować, kim masz być".
„Skradł mi oddech, zdolność logicznego myślenia, każdy logiczny argument, który tłumaczył, dlaczego to zły pomysł. Zabrał wszystko i zdematerializował”.
(…) że nie trzeba samemu się podpalać po to, żeby ogrzać innych. Wymaganie, żeby inni dostrzegali twoje potrzeby, nie jest niczym złym. Jest wyrazem odwagi i dzieci to widzą. Wszystko obserwują i widzą. Jeżeli pokażesz jej na własnym przykładzie, że jedyną drogą by zasłużyć na miłość, jest oddawanie się innym bez reszty, to taką naukę sobie przyswoi”.
Sama odpowiadasz za swoje życie. Nie przepraszaj całego świata za decyzje, które podejmujesz.
Do ciebie należy decyzja, jak chcesz być postrzegana przez resztę świata. Nikt nie może ci dyktować, kim masz być.
- Nie znam się zbyt dobrze na prawie obowiązujących w Wirginii. Czy dopuszczalne jest zaklejenie ust policjanta taśmą klejącą?
- Tylko poza godzinami pracy - odparł z uśmiechem Nash.
Wszystko, co zrobiłem, zrobiłem dla ciebie. Dlatego, że zawsze istniałaś tylko ty.
Wolno ci mieć własne potrzeby. Wolno ci popełniać błędy. Wolno ci podejmować decyzje z którymi ja albo tata możemy się nie zgadzać. To twoje życie. Jesteś piękną, wrażliwą inteligentną kobietą, która wreszcie musi zacząć myśleć o tum czego sama chce”.
Pewnie nie wszyscy z nas potrafią zrozumieć, jak cenny jest czas, który tu mamy. Że nie powinniśmy rozpaczać nad stratą, ale dziękować szczęśliwym gwiazdom, że mieliśmy w życiu kogoś cudownego, bez względu na to, na jak długo był nam dany.
Frank mówi, że wysłałaś mu maila. Jesteś w biurze? Możemy porozmawiać?
Żołądek podjechał jej do gardła. Schowała telefon do szuflady. Jakim cudem będzie mogła kiedykolwiek na niego spojrzeć, jeśli ledwie była w stanie przeczytać co jej napisał? Musiała wyjechać z Benevolence. Nie było innego wyjścia. Nie mogła ryzykować, że wpadnie na niego w Remo albo podczas biegania. Nie przeżyłaby tego.
Słońce dalej wschodzi dla mnie tak jak dla wszystkich innych, doba ma te same dwadzieścia cztery godziny. Jeśli tego nie wykorzystam, sama sobie będę winna.
W dalszym ciągu bywam smutna. Ale nie muszę pogrążać się w nieszczęściu czy też kompletnie ignorować dobro, które nadal na mnie czeka. Wykazałabym się bezmyślnością i marnotrawstwem.
Życie jest zbyt krótkie, żeby nie cieszyć się dobrymi chwilami, póki trwają.
- Miałaś zaledwie dziewiętnaście lat, a ja dwadzieścia trzy! Co my wtedy wiedzieliśmy o życiu?
- Nie jestem pewna, czy teraz wiemy dużo więcej.
Nie jest powodem do wstydu, gdy człowiek nie wie, jak coś zrobić. Nie jest powodem do wstydu, gdy człowiek się uczy i próbuje. Wstyd nigdy nie działa motywująco.
Na świecie byli ludzie, którzy nie potrafili poczuć, że coś znaczą, jeśli nie umniejszali wartości kogoś innego.
Nie możesz kontrolować wszystkich i wszystkiego. Nie możesz sprawić, że wszystko będzie idealnie i że wszyscy będą szczęśliwi. Ty możesz być szczęśliwa i możesz podejmować dobre decyzje za siebie.
Życie jest przygodą, którą należy przeżyć, nie serią takich samych dni, które trzeba wytrzymać.
Na tym polega bycie rodzicem. Wszyscy staramy się jak najlepiej. Bywamy skonani, zagubieni albo czujemy, że wciąż nas krytykują inni, którzy na pierwszy rzut oka mają wszystkie umiejętności w małym palcu. Nikt jednak nie jest doskonały. Wszyscy improwizujemy i uczymy się na bieżąco.
Bo jeżeli jakąś rzecz w ogóle warto zrobić, to warto ją zrobić porządnie.
Nie jesteś okropnym człowiekiem. Znalazłeś się po prostu w okropnej sytuacji.
Istnieje różnica między zaspokojeniem potrzeb drugiego człowieka kierowanych miłością do niego a zaspokajaniem owych potrzeb po to, żeby zasłużyć na jego miłość.