Iwona Sabina Schymalla (ur. 1961) – polska dziennikarka i prezenterka telewizyjna, od 20 lipca 2009 do 7 października 2009 i ponownie od 12 października 2010 do 18 listopada 2011 dyrektor TVP1.
Ukończyła resocjalizację i socjologię w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW w Warszawie.
W Telewizji Polskiej początkowo pracowała w Telewizji Edukacyjnej, później wraz z reorganizacją struktury telewizji publicznej została przeniesiona do działu oprawy TVP1 i pracowała jako prezenterka dnia. Prowadziła też relacje telewizyjne wizyt papieskich - 1997, 1999, 2002 i 2006. 20 lipca 2009 mianowana została nowym dyrektorem telewizyjnej Jedynki. Odwołana z tej funkcji w dniu 9 października 2009 r. 12 października 2010 zarząd TVP ponownie powierzył jej – po przyjęciu rezygnacji dotychczasowego dyrektora Witolda Gadowskiego – kierowanie pierwszym kanałem Telewizji Polskiej[1][2]. 19 lipca 2011 r. złożyła dymisję z pełnionego przez siebie stanowiska dyrektora TVP1 na ręce prezesa TVP, Juliusza Brauna[3]. Dzień później wycofała jednak swoją rezygnację[4]. 18 listopada 2011 została odwołana z zajmowanego stanowiska[5]. Pytana o powody tej decyzji rzeczniczka TVP powiedziała, że "zarząd miał większe oczekiwania w stosunku do anteny"[6].
Na antenie TVP3 prowadziła wspólnie z Robertem Tekielim program ewangelizacyjny Jarmark cudów na temat ruchu New Age i zagrożenia, jakie ma ze sobą nieść[7]. Do sierpnia 2009 prowadziła magazyn poranny Kawa czy herbata?, a także program religijno - publicystyczny Między ziemią a niebem. Przygotowywała również swój autorski program Profesjonaliści.
W VOX FM prowadziła wieczorny program publicystyczny.
Od stycznia 2012 prowadzi niedzielną debatę medyczną w Radiowej Jedynce.
W 2009 roku wystąpiła gościnnie w serialu Ranczo jako ona sama. Po odwołaniu z funkcji dyrektora TVP1 w 2009, wróciła do prowadzenia programów Kawa czy herbata? i Między ziemią a niebem.
Techniczne spojrzenie na naturę zbrodnii. Monika Całkiewicz dzieli się fachową wiedzą z zakresu kryminalistyki, kryminologii, prawa karnego i psychologii sądowej. W rozmowach z Iwoną Schymallą ujawnia sporo szczegółów dotyczących motywów popełnienia zbrodnii, modus operandi sprawców, zabezpieczenia miejsca zdarzenia, pracy techników kryminalistycznych, procesów sądowych i zachowania sędziów, wykorzystania psychologii w śledztwie, działania archiwum X, motywacji seryjnych morderców, wykorzystania nowoczesnej techniki w wykrywaniu sprawców, procedur związanych z rozprawą sądową i wielu innych ciekawych kwestii. Wszystkie omawiane zagadnienia poparte są wieloma ciekawymi przykładami z życia wziętym. Czasami książkę czyta sie trochę jak podręcznik i to może trochę zniechęcać. W ogólnym rozrachunku to ciekawe techniczne uzupełnienie wiedzy, głównie dla pasjonatów wiedzy o przestępczości.
ZAGADNIENIA PORUSZONE W KSIĄŻCE:
Psychologia behawioralna *** psychologia w służbie śledczej *** Pitawale *** Zabójstwo w obronie koniecznej *** interrogative suggestiability *** policyjni informatorzy *** Kontradyktoryjność *** wariograf *** kamery termowizyjne *** przesłuchania bezdomnych *** zamknięty łańcuch poszlak *** sprawy: Gorgonowej, Tarwida, Pistoriusa *** protokoły z oględzin *** ślady : dermatoskopijne, traseologiczne, osmologiczne, mechanoskopijne, gantijoskopijne, cheiloskopijne, otoskopijne *** grafologia a badania pismoznawcze *** DNA mitochondrialne *** włos na miejscu zbrodni *** typy kwalifikowane i uprzywilejowane zabójstwa *** upozorowanie samobójstwa i upozorowanie zabójstwa *** zmiana kwalifikacji prawnej czynu *** metoda Gierasimova *** Park E. Dietz *** praca profilera *** opieka postpenitencjarna *** areszt tymczasowy *** poręczenie majątkowe *** dzieciobójstwo *** baza danych AFIS, GENOM *** wiktymologia a ofiara potencjalna *** wiktymizacja pierwotna i wtórna *** subsydiarny akt oskarżenia *** laboratoria kryminalistyczne *** biegły ad hoc *** proces kontynentalny a proces anglosaski *** Wizja lokalna *** eksperyment procesowy *** polskie archiwum X *** Cesare Lambroso *** Ferrero *** zbrodnie i przestępstwa popełniane przez kobiety ***
FORMA: Wywiad
JAK SIĘ CZYTAŁO: Przyjemnie
ZWROT, KTÓRY WRYŁ SIĘ W PAMIĘĆ: DNA mitochondrialne
ROZDZIAŁ WOLNO PRZEŻUWANY ,,W trybach procedur''
LICZBA ROZDZIAŁÓW: 13 (+ wstęp i zakończenie)
DLA KOGO: Dla laików i smakoszy kryminałów
CZY PRZECZYTAŁBYM JESZCZE RAZ: No pewnie (ale jak już to dopiero za parę lat)
CO POTEM: jeżeli ta publikacja nie zaspokoi waszego głodu wiedzy to sięgnijcie po podręczniki prof Brunona Hołysta oraz aktualne kodeksy kk i kpk z komentarzem.