Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w majówkę 2024LubimyCzytać101
- ArtykułyBond w ekranizacji „Czwartkowego Klubu Zbrodni”, powieść Małgorzaty Oliwii Sobczak jako serialAnna Sierant1
- ArtykułyNowe „Książki. Magazyn do Czytania”. Porachunki z Sienkiewiczem i jak Fleming wymyślił BondaKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyKrólowa z trudną przeszłościąmalineczka740
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Juliusz Krzyżewski
2
9,2/10
Pisze książki: poezja
Urodzony: 28.01.1915Zmarły: 26.08.1944
Juliusz Krzyżewski (ur. Juliusz Walerian Ehrenkreutz Krzyżewski 28 stycznia 1915 w Łomży, zm. 26 sierpnia 1944 w Warszawie) - polski poeta i radiowiec, pseudonim "Prus", "Ehren".
Był synem podchorążego Bohdana Krzyżewskiego herbu Prus, który zginął w 27 roku życia, podczas szarży 8 pułku Ułanów Księcia Poniatowskiego pod Ołyką, 17 maja 1919 roku i Anny z domu Ehrenkreutz (zm. 18 czerwca 1961 roku w Górze Kalwarii). Jego córką była polska aktorka Hanka Ehrenkreutz Krzyżewska. Zadebiutował jako poeta w piśmie "Kuźnica Młodych" w 1935 roku. Od 1938 roku inspektor audycji w Polskim Radiu. 1 września 1939 roku odczytał orędzie do narodu Prezydenta Ignacego Mościckiego. Podczas powstania warszawskiego był zastępcą dowódcy plutonu batalionu "Łukasiński" Armii Krajowej. Zginął tragicznie postrzelony w czoło przez snajpera 26 dnia powstania podczas walk jako żołnierz kompanii "Piotra", Bronisława Kalinowskiego, o kościół Kanoniczek przy placu Teatralnym. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Poezje Juliusza Krzyżewskiego zatytułowane "Juliusz Krzyżewski Poezje", zostały opublikowane przez Państwowy Instytut Wydawniczy w 1978 roku w opracowaniu Piotra Mitznera ze wstępem Jarosława Iwaszkiewicza, z rękopisów udostępnionych przez Marię Krzyżewską, jak również ze zbiorów zakupionych przez Zbigniewa Mitznera ze zbiorów Piotra Mitznera i Krystynę Ehrenkreutz Sas Komarnicką-Nowicką. Juliusz Krzyżewski napisał także poemat "Czar - melodramatyczna opowieść wrześniowa", poświęcony pamięci Stefana Michalaka, Maurycego w "Lecie w Nohant" J. Iwaszkiewicza. Rękopis poematu podpisany był przez Autora i datowany 12.IX.1943 roku. Niepublikowany utwór liczy 599 wierszy. Pochowany został w ruinach Ratusza. Od 1945 roku spoczywa obok symbolicznego grobu ojca na Starych Powązkach.
Był synem podchorążego Bohdana Krzyżewskiego herbu Prus, który zginął w 27 roku życia, podczas szarży 8 pułku Ułanów Księcia Poniatowskiego pod Ołyką, 17 maja 1919 roku i Anny z domu Ehrenkreutz (zm. 18 czerwca 1961 roku w Górze Kalwarii). Jego córką była polska aktorka Hanka Ehrenkreutz Krzyżewska. Zadebiutował jako poeta w piśmie "Kuźnica Młodych" w 1935 roku. Od 1938 roku inspektor audycji w Polskim Radiu. 1 września 1939 roku odczytał orędzie do narodu Prezydenta Ignacego Mościckiego. Podczas powstania warszawskiego był zastępcą dowódcy plutonu batalionu "Łukasiński" Armii Krajowej. Zginął tragicznie postrzelony w czoło przez snajpera 26 dnia powstania podczas walk jako żołnierz kompanii "Piotra", Bronisława Kalinowskiego, o kościół Kanoniczek przy placu Teatralnym. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Poezje Juliusza Krzyżewskiego zatytułowane "Juliusz Krzyżewski Poezje", zostały opublikowane przez Państwowy Instytut Wydawniczy w 1978 roku w opracowaniu Piotra Mitznera ze wstępem Jarosława Iwaszkiewicza, z rękopisów udostępnionych przez Marię Krzyżewską, jak również ze zbiorów zakupionych przez Zbigniewa Mitznera ze zbiorów Piotra Mitznera i Krystynę Ehrenkreutz Sas Komarnicką-Nowicką. Juliusz Krzyżewski napisał także poemat "Czar - melodramatyczna opowieść wrześniowa", poświęcony pamięci Stefana Michalaka, Maurycego w "Lecie w Nohant" J. Iwaszkiewicza. Rękopis poematu podpisany był przez Autora i datowany 12.IX.1943 roku. Niepublikowany utwór liczy 599 wierszy. Pochowany został w ruinach Ratusza. Od 1945 roku spoczywa obok symbolicznego grobu ojca na Starych Powązkach.
9,2/10średnia ocena książek autora
11 przeczytało książki autora
22 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Ranni różą. Poeci walczącej Warszawy. Antologia Miron Białoszewski
10,0
Bardzo wzruszająca lektura szczególnie twórczości Tereski Bogusławskiej, najmłodszej poetki podziemnej Warszawy i żal wielki, że twórczość tej bardzo utalentowanej, bardzo doświadczonej bólem i przedwcześnie zmarłej poetki popada w zapomnienie.
Była rodowitą warszawianką, harcerką, uczestniczką Małego Sabotażu i więźniarką Pawiaka. W czasie Powstania Warszawskiego z uwagi na nadwątlone prześladowaniami na Pawiaku zdrowie nie pozwolono jej na służbę czynną. W służbie Ojczyzny szyła więc powstańcze opaski...Zmarła w lutym 1945 roku w wieku 16 lat wskutek powikłań nieludzkiego traktowania na Pawiaku.
Dzisiaj pamiętają o niej już chyba tylko harcerze, którzy kilka dekad temu druhnę Teresę czynili swoją patronką.