Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polski pisarz satyryczno-obyczajowy epoki baroku. Urodził się w kalwińskiej rodzinie szlacheckiej herbu Topór, jako syn Hieronima Nekandy-Trepki, dworzanina Stefana Batorego, i Elżbiety Prowanówny, herbu Kolumna. W wieku dojrzałym nawrócił się na katolicyzm. Był właścicielem wsi w Miechowskiem. Swój majątek, niezbyt zresztą duży, w znakomitej części utracił i z tego powodu musiał osiedlić się w Krakowie. Przyczyn swoich nieszczęść upatrywał w nadmiernym bogaceniu się mieszczan i nielegalnym przenikaniu plebejuszy do stanu szlacheckiego. Zajął się tropieniem tego ostatniego zjawiska. Opierał się przede wszystkim na świadectwach ustnych, rzadko na archiwaliach. Informacje zbierał na salach sądowych, targach i sejmikach w Krakowie i Lublinie. Około 2 tysięcy podejrzanych przypadków opisał w dziele zwanym Liber generationis plebeanorum (Księga rodów plebejuszy),bardziej znanym jako Liber chamorum (Księga chamów). Opisał w nim wiele mechanizmów nielegalnego przenikania do stanu szlacheckiego. Miał żonę, z domu Rusiecką.