Najnowsze artykuły
- ArtykułyNie żyje Alice Munro – pisarka, noblistka i mistrzyni krótkiej formyEwa Cieślik3
- ArtykułyPierwszy zwiastun drugiego sezonu „Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy” i nie tylkoLubimyCzytać3
- ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant2
- ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jules Romains
Źródło: By Van Vechten, Carl, 1880-1964, photographer - US Library of Congress, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9677979
Znany jako: Louis Henri Jean Farigoule
5
5,6/10
Urodzony: 26.08.1885Zmarły: 14.08.1972
Francuski pisarz, poeta, publicysta, eseista.
Odbył studia z dziedziny literatury i filozofii w École Normale Supérieure. W czasie studiów był związany z grupą literacką Opactwo Créteil, którą założyli Charles Vildrac i René Arcos. Do grupy należeli między innymi pisarz Georges Duhamel, malarz Gleizes i muzyk Albert Doyen. Nakładem grupy został wydany tomik poetycki Jules’a La vie unanime (1908),uznawany za manifest unanimizmu - głoszącego, że głównym bohaterem literackim powinna być zbiorowość, decydująca o losach jednostki.
W latach 1932–1947 wydał cykl epicki Ludzie dobrej woli. W czasie II wojny światowej wyjechał do USA. Występował w Radiu Boston i Głosie Ameryki. W 1941 przeniósł się do Meksyku, gdzie był współzałożycielem Francuskiego Instytutu Ameryki Łacińskiej. Od 1947 był członkiem Akademii Francuskiej.
Odbył studia z dziedziny literatury i filozofii w École Normale Supérieure. W czasie studiów był związany z grupą literacką Opactwo Créteil, którą założyli Charles Vildrac i René Arcos. Do grupy należeli między innymi pisarz Georges Duhamel, malarz Gleizes i muzyk Albert Doyen. Nakładem grupy został wydany tomik poetycki Jules’a La vie unanime (1908),uznawany za manifest unanimizmu - głoszącego, że głównym bohaterem literackim powinna być zbiorowość, decydująca o losach jednostki.
W latach 1932–1947 wydał cykl epicki Ludzie dobrej woli. W czasie II wojny światowej wyjechał do USA. Występował w Radiu Boston i Głosie Ameryki. W 1941 przeniósł się do Meksyku, gdzie był współzałożycielem Francuskiego Instytutu Ameryki Łacińskiej. Od 1947 był członkiem Akademii Francuskiej.
5,6/10średnia ocena książek autora
6 przeczytało książki autora
21 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Theatre Royal - Half an Hour & Dr Knock: Episode 15
James Matthew Barrie, Jules Romains
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2019
Donogoo-Tonka czyli Cuda wiedzy. Opowieść filmowa
Jules Romains
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1935
Najnowsze opinie o książkach autora
Trzeba być jasnowidzem Jules Romains
5,0
'' Wiedzieliśmy , rzecz zrozumiała , że nie było to małżeństwo ślubne ''
Dziwna to książka , jedna z moich przykurzątek które sumiennie czytam , licząc na jakąś zapomnianą literacką perełkę . '' Trzeba być jasnowidzem '' , perełką bym jednak nie nazwała . Ponieważ autor jest mi nieznany , poszukiwałam w internecie informacji na jego temat . Znalazłam bardzo niewiele , natomiast na temat konkretnie omawianej pozycji książkowej , niemal wcale . Właściwie nie wiem jaki cel miało napisanie tej książki , albo ja jej nie rozumiem , albo chodziło tylko o to by pokazać sprytną ,'' charakterną '' , temperamentną kobietę , która kiwa całe grono facetów śmiejąc im się w nos . Mowa tu o pani Chauverel , która właśnie sposobi się do wstąpienia do klasztoru po śmierci swojego męża profesora , wynajmując wpierw swoje mieszkanie i powozy wraz z lokajem i stangretem w jednej osobie . Owa dama z pochodzenia Włoszka (stąd pewnie ten temperament) bardzo interesuje prefekta i policję . Podejrzewają oni że kobieta jest szpiegiem obcego wywiadu i że ma w swoich dokonaniach również morderstwo . Ponieważ odgórnie śledztwo zostaje zamknięte , wspomniani detektywi dokonują prawdziwej ekwilibrystyki w kamuflowaniu swoich działań w dochodzeniu , którego przecież oficjalnie nie ma . Grzebią w przeszłości damy , dowiadują się ciekawych rzeczy , sprawdzają swoje informacje , jednak nie u źródła , czyli , nie u samej zainteresowanej . W końcu by dowiedzieć się czegoś bezpośrednio od niej wpadają na prawdziwie szatański plan....Ja się przy tej książce wynudziłam , w mojej ocenie jest tylko przeciętna . Jeszcze jedno , książki jak wiadomo prócz swojej roli rozrywkowej , spełniają też rolę nauczycieli . Z omawianej książki też czegoś się nauczyłam , małżeństwo może być NIE ŚLUBNE ! . Do tej pory samo słowo małżeństwo , zawsze kojarzyło mi się głównie ze ślubem .