Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Fryzjer Stalina" to książka, którą czyta się jednym tchem. Podczas lektury jest i śmieszno, i straszno, gdyż autor pokazał czas wielkich czystek w sposób groteskowy, nie stroniąc od czarnego humoru i absurdu. Drugie dno tej powieści odsłania jednak przerażający obraz stalinowskiego terroru. W państwie bezprawia nikt nie może czuć się bezpiecznym, o czym przekonują się na własnej skórze i historyczni, i fikcyjni bohaterowie. Tytułowy fryzjer to postać od początku budząca sympatię czytelnika. Jego burzliwe i zawiłe losy śledzi się niezmiennie z zapartym tchem. Przy okazji tych perypetii poznajemy mechanizmy sprawowania władzy przez Stalina, jego czerwony dwór oraz życie przeciętnych ludzi, skazanych na ciągły strach, poniżenie i skrajną biedę. Autorowi udało się połączyć tragizm z poczuciem humoru, co nie jest łatwe, zwłaszcza, gdy pisze się o tak przerażających wydarzeniach jak Wielki Głód na Ukrainie. To zderzenie potworności z komizmem robi ogromne, niezapomniane wrażenie. Całość napisana jest gawędziarskim, barwnym stylem, co również podnosi wartość książki, podobnie jak literackie konteksty (np. nawiązania do prozy Bułhakowa czy Czechowa).