Północna Kalifornia, burzliwy koniec lat 60. XX wieku. Na początku lata samotna i delikatna nastolatka Evie Boyd widzi w parku grupę dziewcząt. Od pierwszego spojrzenia uwodzi ją ich wolność, niedbały ubiór, niebezpieczna aura nieskrępowania. Wkrótce Evie ulega całkowicie wpływowi Suzanne, ekscytującej starszej dziewczyny; jak magnes przyciąga ją zyskująca złą sławę sekta oraz mężczyzna będący jej charyzmatycznym liderem. Ich ukryte wśród wzgórz rozległe ranczo jest upiorne i zrujnowane, Evie odbiera je jednak jako egzotyczne i energetyczne – to miejsce, w którym rozpaczliwie pragnie zostać zaakceptowana. Wkrótce obsesja Evie na punkcie Suzanne przybiera na sile; spędzając coraz więcej czasu z dala od matki i rytmu codziennego życia, dziewczyna nie uświadamia sobie nawet, że nieuchronnie zbliża się do granicy zła…

Dziewczyny to niezwykły debiut Emmy Cline, w którym przedstawia hipnotyzującą historię inspirowaną życiem Charlesa Mansona, charyzmatycznego przywódcy sekty. To dla niego urzeczone rzekomą wolnością i swobodą nastolatki były gotowe na wszystko… Powieść odznacza się chirurgiczną precyzją i zaskakującymi obserwacjami psychologicznymi. W pamięć zapadają zwłaszcza portrety tytułowych dziewczyn i kobiet, którymi się staną.

Autorka, Emma Cline, dorastała w Sonomie w Kalifornii jako jedno z sześciorga dzieci właścicieli Cline Cellars, winiarni założonej przez jej ojca na początku lat 80. Mając 11–12 lat, zdobywała doświadczenie aktorskie. Zagrała w krótkometrażowym filmie „Flashcards” (2003) oraz „When Billie Beat Bobby”, telewizyjnym filmie, w którym wcieliła się w młodą Billie Jean King.

Na pierwszym roku studiów w Middlebury zdobyła uczelnianą nagrodę pisarską za opowiadanie zatytułowane „What is Lost”. Rozważała wówczas rzucenie studiów, biorąc uprzednio udział w festiwalu Burning Man. Dwa lata później została laureatką stypendium zrzeszonej z Middlebury Bread Loaf Writers’ Conference. Po studiach przeniosła się do Los Angeles, by znów spróbować sił jako aktorka. Poddała się jednak po mniej niż 6 miesiącach, odbywając w tym czasie bardzo wiele przesłuchań do ról ofiar gwałtu i tym podobnych. Niedługo potem zaczęła się spotykać z 34-letnim mężczyzną samotnie wychowującym siedmioletnią córkę – doświadczenie to opisała, jak się zdaje, w opowiadaniu dla portalu „Salon” zatytułowanym „Czy jestem gotowa zostać macochą w wieku 21 lat?”. Nadmieniła w nim, że jej matka uważała randkowanie z kimś starszym za dobre dla niej.

Cline przeprowadziła się z powrotem do wschodniej części USA, by uzyskać dyplom magistra sztuki na Uniwersytecie Columbia. Jeden z tamtejszych wykładowców wspominał ją potem jako „ponadprzeciętną”. Napisała wówczas m.in. opowiadanie o jedenastoletniej dziewczynce dorastającej zbyt szybko w narkotykowej społeczności, które latem 2013 roku ukazało się w „The Paris Review” pod tytułem „Marion”. Historia, choć osadzona we współczesności, zawierała odniesienia do Charlesa Mansona. W marcu 2014 roku została laureatką dziennikarskiej Plimpton Prize, honorującej nowe prozatorskie talenty. Wydarzenie to uczciła, pisząc esej dla strony internetowej „Paris Review”, w którym w równym stopniu skupiła się na swoich dziwnych kontaktach z Bingenheimerem, co wizycie w miejscach związanych z sektą „Rodzina” Mansona. Czuła tajemnicze pokrewieństwo z dziewczynami mamionymi przez przestępcę. Po studiach na Columbii Cline nawiązała współpracę recenzencką z tygodnikiem „The New Yorker” i podpisała kontrakt z agentem literackim Billem Cleggem. Pracowała już wówczas nad „Dziewczynami”. Według osób, które widziały rękopis, tę mansonowską historię opowiedziano z akolickiego punktu widzenia.

Powieść osadzona jest głównie w późnych latach 60., kiedy bohaterki są nastolatkami, często jednak migawki przenoszą czytelnika do życia tych kobiet toczącego się dekady później. Debiut powieściowy Cline już na etapie licytacji wzbudzał wiele emocji. Wśród dwunastu biorących udział w trwającej tydzień aukcji był FSG (Farrar, Straus and Giroux), jeden z tych, którzy odpadli, gdy osiągnięto astronomiczną kwotę. Ten szał mnie nie ogarnął – mówi Eric Chinski, redaktor naczelny – ale Cline jest bardzo utalentowana. Zwłaszcza w świetle sensacyjnych założeń, na których oparła swoją powieść… Warto zaznaczyć, że w prawdziwym sercu tej historii znajduje się przyjaźń między dwiema kobietami. Cline podpisała w końcu umowę z Random House. Kontrakt opiewający na trzy książki, obejmuje zbiór opowiadań i mającą wkrótce powstać drugą powieść. Cary Goldstein, który prowadził w Columbii jedne z zajęć, na które uczęszczała Cline, powiedział, że opowieści Emmy ciążą ku skupieniu się wokół tego momentu w życiu młodej kobiety, kiedy siłuje się ona z rodzącą się seksualnością, co jest przerażające i nieco niebezpieczne, ale również inspirujące.

W zagranicznych mediach ukazały się m.in. takie opinie o powieści Cline:

Prawa do książki zostały sprzedane do prawie 40 krajów, a prawo pierwokupu ekranizacji zapewnił sobie Scott Rudin, producent takich filmów jak: „To nie jest kraj dla starych ludzi”, „The Social Network” czy „Dziewczyna z tatuażem”.

Polskie wydanie książki ukaże się 28 września nakładem wydawnictwa Sonia Draga pod patronatem lubimyczytać.pl.

Uwaga! Do 30 września trwa konkurs, w którym do wygrania są egzemplarze książki "Dziewczyny". Wystarczy napisać, jak powinien zachować się troskliwy rodzic, gdy widzi, że dziecko coraz bardziej się od niego oddala, by zyskać szansę zdobycia jej. Swoje propozycje zamieszczajcie tutaj.

(Tekst opracowany na podstawie materiałów wydawnictwa).