Miron Białoszewski, Chamowo

postanowiłem wygonić z siebie niedobroć bycia sobie.

Dziennik okresu przeprowadzki Mirona Białoszewskiego na peryferie Saskiej Kępy powstał w latach 70., po raz pierwszy wydano go w 2009 roku. Razem z poetą poznajemy życie w bloku, wędrujemy po osiedlach i łąkach, nasłuchujemy. Odwiedzamy znajomych, sklepy i biblioteki. Pory roku, życie osób niewidomych, spacer, choroba, elektrownia na Siekierkach – wszystko to jest warte opisania.

Dlaczego warto przeczytać dziś w Warszawie? Białoszewski uważnie wsłuchuje się w warszawskie blokowisko; każdy spacer w jego towarzystwie to przygoda.

***

Tadeusz Konwicki, Wniebowstąpienie

Znałem to miasto, nie wiadomo skąd. Przypominałem sobie witryny sklepów, przyprószone pyłem, załomy ulic, niespodziane placyki z umierającą zielenią i ten dziki zimny wiatr, wiejący ze wszystkich stron naraz.

Dzień z życia nieznajomego – człowieka, który traci pamięć i, wędrując po mieście, spotyka ludzi. Niektórzy z nich próbują mu pomóc, innych może jedynie obserwować. Bohater przygląda się otoczeniu, zadaje pytania, dziwi się. Stale towarzyszy mu zaskoczenie, ale i dziwne przeczucia. Trafia na przedstawicieli i przedstawicielki polskiego społeczeństwa i – niczym antropolog przybyły z dalekich krajów – dopytuje, co myślą o nim ludzie, jak postrzegają miasto.

Dlaczego warto przeczytać dziś w Warszawie? Lektura daje szansę na własne spojrzenie na twórczość pisarza nieodłącznie kojarzącego się z Warszawą, oglądaną coraz częściej z perspektywy gazetowych recenzentów i biografów.

***

Magdalena Tulli, Szum
 
Śmiertelnej rany można się wyprzeć, lecz wtedy będzie ją nosił ktoś inny. Przechodzi na potomstwo przez powietrze. Przez milczenie. Tajemnicę, której nie znałam, miałam wypisaną na czole – lecz nie dość czytelnie, by wzbudzać współczucie.
 
Ze zmarłymi tylko przez telefon, inaczej się nie da.

Historia dzieciństwa dziewczynki, która – odczuwając dojmujący brak bliskiej osoby – przeżywa je w towarzystwie wyimaginowanego przyjaciela. Opowieść o dorastaniu w powojennej Polsce: w cieniu obozów zagłady, rodzinnych niedomówień i tragedii.

Dlaczego warto przeczytać dziś w Warszawie? By głośno rozmawiać o tym, o czym mówi się szeptem.

***

Dorota Masłowska, Jak zostałam wiedźmą

I tylko tiry toczą się z rykiem,
moi nocni towarzysze.
Suną jak zranione żuki
grzechoczące ciężarówki.
Muszą zdążyć, żeby wszędzie
rano było więcej, więcej, więcej.

…a wszędzie, gdzie nie zaglądam,
czy firanka w nim ze złota, czy z gazety starej,
wszędzie siedzą tak samo, telewizję oglądają
i liczą, czy więcej, więcej, więcej mają,
czy tak jak zawsze: za mało, za mało, za mało.

Rymowana opowieść o wiedźmie polującej na niegrzeczne dzieci. Opisanie bajkowej historii, rodzącej się w głowie małej dziewczynki, staje się pretekstem do skomentowania współczesnej pogoni za dobrami materialnymi. Znakomitym uzupełnieniem tekstu są grafiki Marianny Sztymy.

Dlaczego warto przeczytać dziś w Warszawie? Czasem trzeba sobie porymować i znowu poczuć się dzieciakiem!

Która z nich najbardziej do Was przemawia? Napiszcie krótko, dlaczego właśnie ta książka może być ważna dla Warszawy. Ostateczny wybór nie będzie opierał się na liczbie głosów, które padną na daną książkę, a na sile wspierających ją argumentów. Organizatorzy na wasze opinie czekają do 27 lutego.

Ankieta.