Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Pomoc domowa” to książka, która była dla mnie dużym zaskoczeniem. Nie miałem co do niej w zasadzie żadnych oczekiwań a po lekturze byłem bardzo, ale to bardzo zadowolony. Później przyszła kontynuacja, która była równie dobra co oryginał. Nic dziwnego więc kiedy po kolejną książkę autorki sięgnąłem bez cienia wahania.

Fabuła krąży wokół pielęgniarki zmagającej się z demonami przeszłości. Małe miasteczko, wielka tajemnica a w tle nie do końca rozwiązana sprawa morderstw sprzed dziesięciu lat. Czy po dekadzie może się okazać, że prawda jest zgoła inna niż się wydawało wcześniej? Czy skrywane tajemnice ujrzą w końcu światło dzienne? Na te pytania znajdziecie odpowiedź podczas lektury tej książki. W tym miejscu muszę przyznać, że fabuła ma kilka niespodziewanych zwrotów akcji, co czyni ją niesamowicie satysfakcjonującą.

Co tu dużo mówić, jeżeli jesteście fanami autorki (a wiem, że jest wiele takich osób) to po prostu musicie sięgnąć po tę powieść. Nie jest to książka idealna ale czyta się ją z wielkim zaciekawieniem a strony w zasadzie przerzucają się same. Czyż może być lepsza rekomendacja? Polecam.

#320#33#2024

“Pomoc domowa” to książka, która była dla mnie dużym zaskoczeniem. Nie miałem co do niej w zasadzie żadnych oczekiwań a po lekturze byłem bardzo, ale to bardzo zadowolony. Później przyszła kontynuacja, która była równie dobra co oryginał. Nic dziwnego więc kiedy po kolejną książkę autorki ...

Rozwiń Zwiń

Marek Stelar znany jest z tego, że długo nie może “usiedzieć” na miejscu i co można zaliczyć na duży plus nie ciągnie swoich serii nie wiadomo jak długo. Dlatego też właśnie co chwilę mamy do czynienia z nowymi bohaterami. Nie inaczej jest również tym razem.

Heinrich Vogel vel Ptasznik to nasza tytułowa postać. Bohater o zagadkowej przeszłości, którą bardzo chciał zostawić dawno temu za sobą, a która dopadła go w najmniej oczekiwanym momencie. Trup oraz tajemnicza śmierć ojca sprawiają, że wracają demony, których już nigdy w życiu nie spodziewał się spotkać. Kryminalna intryga jest bardzo ciekawa, a zakończenie dosyć satysfakcjonujące.

Jak to w przypadku Stelara jest do bardzo dobra, solidna książka. Może nie porywa, nie jest to lektura którą zapamiętacie na bardzo długo ale na pewno jest to pozycja niezwykle satysfakcjonująca o czym polecam się każdemu z Was przekonać osobiście.

#319#32#2024

Marek Stelar znany jest z tego, że długo nie może “usiedzieć” na miejscu i co można zaliczyć na duży plus nie ciągnie swoich serii nie wiadomo jak długo. Dlatego też właśnie co chwilę mamy do czynienia z nowymi bohaterami. Nie inaczej jest również tym razem.

Heinrich Vogel vel Ptasznik to...

Rozwiń Zwiń

Z twórczością Klaudii Muniak spotkałem się już wcześniej przy okazji premiery książki “Dom obok”. Bardzo mi się ona podobała więc z dużą chęcią sięgnąłem po kolejną powieść spod pióra tej autorki.

“Pod dachem z mordercą” to czystej klasy książka kryminalna / thriller. Mamy tutaj wszystko czego moglibyśmy oczekiwać po pozycji z tego gatunku. Główna bohaterka, która żyje w ciągłym stanie zagrożenia i nieufności wobec wszystkich którzy ją otaczają. Zwroty akcji są dosyć spore i muszę szczerze przyznać, że autorka momentami wodzi nas za nos i nie pozwala nam się domyśleć jak całość się skończy i kto dokładnie (a przede wszystkim z jakich przyczyn) jest tym głównym złym. Z czystym sumieniem mogę napisać, że jest to bardzo nieoczywiste i konia z rzędem temu kto zgadnie jak się ta książka skończy.

Podsumowując - jest to bardzo dobra pozycja. Ze względu na krótkie rozdziały czyta się bardzo szybko, jest dynamiczna a wyrazista główna bohaterka nie pozwala nam się nudzić ani na sekundę. Polecam bardzo mocno i czekam na kolejne powieści spod pióra autorki.

#318#31#2024

Z twórczością Klaudii Muniak spotkałem się już wcześniej przy okazji premiery książki “Dom obok”. Bardzo mi się ona podobała więc z dużą chęcią sięgnąłem po kolejną powieść spod pióra tej autorki.

“Pod dachem z mordercą” to czystej klasy książka kryminalna / thriller. Mamy tutaj wszystko ...

Rozwiń Zwiń

Zbiory opowiadań to niestety ginący gatunek. Są jednak wydawnictwa, które kultywują tę szlachetną tradycję w rezultacie czego jakiś czas temu mogliśmy przeczytać “Cztery pory magii” a teraz w nasze ręce trafia kolejny zbiór “Cztery żywioły magii”. Jak tytuł wskazuje opowiadania będą związane z ziemią, ogniem, wodą i powietrzem. Czy i tym razem cztery autorki stanęły na wysokości zadania?

Pewnie, że tak. Wszystkie opowiadania są bardzo dobre. Tak różne od siebie ale każde jest świetne na swój własny, indywidualny sposób. Wyróżnić tutaj chciałem, to które wyszło spod pióra Anety Jadowskiej - opowiadanie o dziewczynie, która odkrywa swoje własne pochodzenie w świecie, w którym nic nie jest oczywiste ani takie jakie wydaje się być. W tej opowieści jest coś tak magicznego, że urzekła mnie ona od samego początku i nie puszczała aż do ostatniej strony.

Jest to bardzo, ale to bardzo udany zbiór opowiadań. Polecam serdecznie wszystkim fanom fantastyki. Uważam też, że mógłby być to dobry wstęp dla tych, którzy z gatunkiem jeszcze nic wspólnego nie mieli a mieć by chcieli. Jest to godny bilet wstępu do fantastycznych światów, które przenikają ten dobrze nam znany z codziennego życia. Miłej lektury!

#317#30#2024

Zbiory opowiadań to niestety ginący gatunek. Są jednak wydawnictwa, które kultywują tę szlachetną tradycję w rezultacie czego jakiś czas temu mogliśmy przeczytać “Cztery pory magii” a teraz w nasze ręce trafia kolejny zbiór “Cztery żywioły magii”. Jak tytuł wskazuje opowiadania będą związa...

Rozwiń Zwiń

Marcel Moss to autor, z którym jestem od samego początku jego twórczości. W dzień premiery sięgnąłem po jego pierwszą książkę i jakoś tak się złożyło, że po każdą następną również. Zostało mi to do dnia dzisiejszego, więc moje półki zdobi pokaźna kolekcja twórczości spod pióra tego twórcy.

“Polana” to powieść, która należy do dojrzałego nurtu w twórczości autora. Nie znajdziemy tutaj wydumanych i nieistniejących problemów nastolatków z dobrych szkół ale kawał solidnej lektury na pograniczu kryminału, sensacji czy thrillera. Czyli jednym zdaniem - to jest to co w twórczości Marcela lubię najbardziej i to jest to co mu wychodzi najlepiej. Wyrazisty bohater, bardzo ciekawa intryga, akcja mocno zahaczająca o przeszłość a przede wszystkim klimat gęsty niczym wojskowa grochówka. To wszystko sprawia, że jest to bardzo, ale to bardzo dobra powieść i mam szczerą nadzieję, że autor postanowi kontynuować przygody głównego bohatera bo taką furtkę sobie na końcu zostawił.

Jeżeli lubicie twórczość Marcela Mossa (tę dorosłą) to będziecie bardzo zadowoleni z lektury, natomiast ja polecam tę książkę każdemu kto lubi powieści, z których klimat wręcz wylewa się z każdej przerzucanej przez nas strony.

#316#29#2024

Marcel Moss to autor, z którym jestem od samego początku jego twórczości. W dzień premiery sięgnąłem po jego pierwszą książkę i jakoś tak się złożyło, że po każdą następną również. Zostało mi to do dnia dzisiejszego, więc moje półki zdobi pokaźna kolekcja twórczości spod pióra tego twórcy....

Rozwiń Zwiń

Ataraksja - postawa niewzruszoności, równowagi i spokoju ducha, ideał spokoju wewnętrznego człowieka. (wikipedia).

Do Jastrzębia-Zdroju przyjeżdża Wacław Wolf, zmęczony życiem człowiek. Informacja o niespodziewanym spadku jest tylko wstępem do całej fabuły, która z czasem zahacza o czasy minione a przeszłość miesza się z teraźniejszością. O ile bieżące wydarzenia czyta się bardzo dobrze i fabuła jest ciekawie poprowadzona o tyle wstawki z historią sprzed wielu lat są jakieś takie nijakie, zupełnie jakby autor nie do końca wiedział co chce tak opisać i jak to zrobić. Trzeba oddać, że przybliżają i wyjaśniają nam ostatecznie całą historię ale niestety nie jestem przekonany co do samej formy.

Ostatecznie skłaniam się ku temu, że książkę warto przeczytać. Nie jest ona wybitna jednak ma swój urok, co sprawia, że pewnie wielu osobom będzie się podobała bardziej niż mi. No chyba, że mieszkacie w Jastrzębiu-Zdroju wtedy to dla Was lektura obowiązkowa.

#315#28#2024

Ataraksja - postawa niewzruszoności, równowagi i spokoju ducha, ideał spokoju wewnętrznego człowieka. (wikipedia).

Do Jastrzębia-Zdroju przyjeżdża Wacław Wolf, zmęczony życiem człowiek. Informacja o niespodziewanym spadku jest tylko wstępem do całej fabuły, która z czasem zahacza o czasy ...

Rozwiń Zwiń

Czasami zdarza się tak, że autor ma trochę więcej do powiedzenia niż w może zmieścić w książce. Dokładnie tak jest w tym przypadku, dlatego tom o którym tutaj będzie mowa nosi jakże ciekawy numer 1,5.

Co dostajemy? Dwa dłuższe i jedno krótkie opowiadanie. Wszystkie trzy to takie dodatkowe opowiastki ze znanego nam już od wielu lat świata wykreowanego przez Anetę Jadowską. Są lubiani przez nas bohaterowie, są afery, trochę potworów i sporo akcji. Generalnie jest tutaj dokładnie to czego moglibyśmy się spodziewać. Jeżeli lubicie takie klimaty a Waszą półkę zdobi już niezliczona ilość woluminów o przygodach Dory Wilk, Nikity i całej czeredy postaci im towarzyszących to jest to dla Was lektura obowiązkowa. Jeżeli natomiast chcielibyście dopiero zacząć tę przygodę to sięgnijcie po któryś z pierwszych tomów. Polecam!

#314#27#2024

Czasami zdarza się tak, że autor ma trochę więcej do powiedzenia niż w może zmieścić w książce. Dokładnie tak jest w tym przypadku, dlatego tom o którym tutaj będzie mowa nosi jakże ciekawy numer 1,5.

Co dostajemy? Dwa dłuższe i jedno krótkie opowiadanie. Wszystkie trzy to takie dodatkowe...

Rozwiń Zwiń