Gryzik

Książka dla dzieci, okazuje się jednak, że jest odpowiednia dla czytelnika w każdym wieku, z pewnością pokochają ją wszyscy. Dzieci mogą utożsamiać się z młodym bohaterem książki, a my dorośli z tymi starszymi. Ta piękna historia daje do myślenia. Ale zacznijmy od początku...

Chłopiec na podwórku zauważył dziwny ogonek wystający spod skrzynki. Zwierzątko jednak nie pokazało mu się, postanowił więc codziennie o stałych porach wystawiać mu miskę z mlekiem. Trud chłopczyka w końcu został nagrodzony, tajemnicze stworzonko postanowiło zaufać i wyszło z kryjówki. To "coś" było brzydkie i wystraszone, nazwał je Gryzik. Ich pierwsze spotkanie twarzą w twarz było pełne emocji. Udzielają się one także czytelnikowi, serce niemal stanęło mi w momencie oczekiwania na reakcję bohaterów.
Lecz kiedy rodzice dowiedzieli się o dziwnym stworzeniu za domem, byli przerażeni. Domyślacie się zapewne, że chcieli pozbyć się problemu...

Dzieci z natury są ciekawe otaczającego je świata. Kiedy znajdą stworzonko chcą się nim zaopiekować, nieświadome zagrożenia oswajają je . Sprawa zupełnie inaczej ma się z dorosłymi, oni widzą zagrożenie kiedy coś jest im nie znane, są podejrzliwi, zachowują ostrożność, odcinając się od tego. Tak też i w tej książeczce, izolują chłopca od jego przyjaciela. Żal mi było obu, gdyż obaj tęsknili. Przypomniał mi się fragment z książki "Mały książę" właśnie o oswajaniu. Kiedy chłopiec oswoił Gryzika stał się za niego odpowiedzialny, martwił się o niego.

"Ludzie lubią mieć zwierzątka, ale tylko wtedy, gdy są ładne"

"Jego prawdziwe piękno nie tkwiło w wyglądzie, tylko w miłości, którą nam dawał"

Gryzik jest niezwykły, nie tylko z wyglądu, ma magiczną moc. Dajcie więc porwać się tej pięknej opowieści z morałem.
Gwarantuję iż po lekturze będziecie mieli dużo do przemyślenia.
Gryzik uświadamia nam, że w codziennej gonitwie, zajęci swoimi sprawami, zapominamy o szczęśliwych momentach. Zatrzymaj się więc i zastanów...

To cudowna opowieść, mój syn jest zachwycony, powiedział "fajna ale krótka" . O tak, sama najchętniej jeszcze nie rozstawałabym się z bohaterami.
Tomek jeszcze nie czyta samodzielnie, ja mu czytałam, a on siedział zasłuchany, co jest rzadkością by udało się przy jednym podejściu przeczytać całość. Świadczy o tym że świat przedstawiony w książce naprawdę go wciągnął.
Oboje bardzo lubimy historie o zwierzątkach, tym bardziej jeśli opowiadane są z ich perspektywy, co daje nam poznać emocje i przemyślenia stworzonka.
W tej książeczce narratorami są naprzemiennie chłopiec i Gryzik. Części są pisane inną czcionką, a ta którą zastosowano do napisania fragmentów Gryzika myślę, że utrudni czytanie samodzielne dziecku.
Używane jest słowo stworek zarówno kiedy chłopiec myśli o swoim znalezisku, oraz kiedy Gryzik ma na myśli człowieka. Faktycznie dla Gryzika człowiek jest stworkiem, nie zna ludzi więc nie umie ich nazwać. Rozumiem to, ale dziecko już nie koniecznie. Tomek gubił się i pytał o którym stworku czytamy - czy teraz mowa o Gryziku czy chłopcu. Ale to taki szczegół, nie zaważy na tym by przez to nie sięgnąć po książkę.
Ilustracje to coś na co zwróciliśmy uwagę, zaskoczyły nas iż nie wszystkie elementy zostały pokolorowane, Tomek od razu chciał chwytać za kredki. Myślę że to fajny pomysł, syn przyglądał się uważniej obrazkom, poszczególnym elementom, zwłaszcza tym białym. Wyszukiwał te mało widoczne na pierwszy rzut oka, bo nie kolorowe i pokazywał mi co znalazł.
Gorąco polecamy ! Ta historia zachwyca, na długo zostaje w głowie, zachęca do rozmów z dzieckiem. Zapewniam, że będziecie czytać ją wielokrotnie podobnie jak my.

Książka dla dzieci, okazuje się jednak, że jest odpowiednia dla czytelnika w każdym wieku, z pewnością pokochają ją wszyscy. Dzieci mogą utożsamiać się z młodym bohaterem książki, a my dorośli z tymi starszymi. Ta piękna historia daje do myślenia. Ale zacznijmy od początku...

Chłopiec na podwórku zauważył dziwny ogonek wystający spod skrzynki. Zwierzątko jednak nie...

„Gryzik” to książka magiczna, dająca do myślenia. Dlaczego dorośli tak często się smucą albo złoszczą. Dlaczego nie są tacy radośni jak w dzieciństwie? Czy można z tym cokolwiek zrobić?

Tytułowy Gryzik to zwierzątko brzydkie, ale jednocześnie cudowne. Poznaje w ogrodzie stworka (chłopca) i nie wie czy może my ufać. Nie podoba mu się, ale widzi że on go szuka i przynosi mu taki pyszny napój (mleko). Zwierzątko chętnie z tego korzysta i wypija, ale robi to tak aby chłopiec go nie widział. Pewnego razu jednak go zauważył i w końcu się spotkali. Od razu się polubili. Ukrywali swoją znajomość przed dorosłymi, lecz pewnego dnia mama chłopca ich zauważyła i zabroniła mu wychodzić do ogrodu dopóki nie złapią tego dziwnego zwierza. Chłopiec był smutny, tęsknił aż w końcu zauważył znowu Gryzika w ogrodzie i postanowił się do niego wymknąć. Niestety tata to zauważył i poszedł za nim do ogrodu. To wtedy Gryzik postanowił pokazać jaką ma moc. Moc przytulania, która z zakamarków umysłu wyciąga najlepsze chwile życia, te piękne i radosne i zostawia na wierzchu. Pokazuje rodzicom chłopca te piękne chwile dzięki którym znowu się uśmiechają i są szczęśliwi.

Ta książka mocno dała mi do myślenia. Zaczęłam się zastanawiać kiedy straciłam dziecięcą radość? Dlaczego tak szybko się denerwuję? Dlaczego my dorośli nie potrafimy skupić się na tych pięknych radosnych, chwilach? Przecież tak niewiele potrzeba do szczęścia. Jedno przytulenie i kochające bliskie osoby.

Może warto się skupić na tym co ważne a nie na tym co złe i smutne?

„Gryzik” to książka magiczna, dająca do myślenia. Dlaczego dorośli tak często się smucą albo złoszczą. Dlaczego nie są tacy radośni jak w dzieciństwie? Czy można z tym cokolwiek zrobić?

Tytułowy Gryzik to zwierzątko brzydkie, ale jednocześnie cudowne. Poznaje w ogrodzie stworka (chłopca) i nie wie czy może my ufać. Nie podoba mu się, ale widzi że on go szuka i przynosi mu...

Literatura dziecięca bardzo często trafia w moje najczulsze struny. Przyznam szczerze, że sama nie do końca wiem, jak to działa. Przecież takie historie są zazwyczaj proste, przyjemne i napisane bardzo łatwym językiem - wiadomo, ich odbiorcami są właśnie najmłodsi czytelnicy. Coś jednak jest w tych pozycjach, a ja do każdej z nich odnoszę się z największą ciekawością. Nie inaczej było z Gryzikiem autorstwa Moniki Kamińskiej. Piękna okładka, obietnica równie pięknych ilustracji w środku... czy i treść taka była? Na to pytanie odpowiedź znajdziecie poniżej.

Pewnego dnia mały chłopiec spotyka na swoim ogródku dziwne stworzenie. Czymże ono jest? Nie ma zielonego pojęcia. Stworzonko jest wystraszone, a jednocześnie brzydkie i raczej nie wzbudza pozytywnych odczuć. Coś jednak przyciąga do niego chłopca. Czy istnieje szansa na to, by pomiędzy tą dwójką narodziła się prawdziwa przyjaźń?

Zaczynając lekturę Gryzika, nie chciałam nastawiać się na nic konkretnego. Oczekiwałam jedynie dobrej i może wartościowej opowieści, którą będę mogła polecić młodszym odbiorcom. Jakie było moje zdziwienie, kiedy nieoczekiwanie sama wciągnęłam się w tę dość krótką historię o chłopcu i tytułowym Gryziku. Nie będę też ukrywać tego, iż w pewnym momencie moje oczy po prostu się zaszkliły. Okazało się, iż Gryzik opowiada historię poruszającą nawet dorosłych czytelników.

Głównym bohaterem jest chłopiec, którego ciekawość okazała się na tyle duża, iż zapragnął on poznać tego dziwnego stworka, ukrywającego się przed oczami wszystkich. Choć nie wiedział on do końca, czymże owo stworzenie jest i co więcej - czy może nie jest niebezpieczne, to jednak zaryzykował i postanowił powoli go oswajać i poznawać. W tym momencie w mojej pamięci ożywiła się historia Małego Księcia i procesu oswajania Lisa. Czy słusznie porównałam obie te książki w swoim umyśle? Nie mam pojęcia.

Tytułowy bohater wzbudził we mnie bardzo ciepłe uczucia, a jego przeżycia wręcz mnie poruszyły. No cóż, nie da się ukryć, że wątek tej postaci potrafi roztopić nawet najbardziej zlodowaciałe serce. Gryzik jest stworzeniem, które z powodu swojego dość niespotykanego wyglądu zostało uznane za okropne, a wręcz niebezpieczne. Oczywiście słowa te wypowiadali tylko dorośli, którzy nie potrafili dojrzeć w tej postaci nic więcej. Ten aspekt okazał się bolesny i może trochę wstyd się przyznać, ale nie mogłam powstrzymać łez.

Monika Kamińska ma bardzo dobre, lekkie pióro, które zdecydowanie uprzyjemnia lekturę tej pozycji. Język, jakim posługuje się autorka, został odpowiednio dopasowany do grupy odbiorców, do których to właśnie kierowana jest ta pozycja. Wspominam o tym, ponieważ uważam, że jeśli chodzi o książki kierowane właśnie do najmłodszych, to jest bardzo istotny aspekt. Dlatego, jeżeli ktokolwiek miał choć cień wątpliwości dotyczących tego segmentu książki - rozwiewam je natychmiast.

Gryzik jest opowieścią o odnajdywaniu radości w życiu - takiej najczystszej, najprawdziwszej, której nie da się pomylić z niczym innym. Wielu z nas zapomina o tak prostej rzeczy, jak radość i cieszenie się z każdego dnia i nawet najmniejszej rzeczy. W świecie, w którym pędzimy ciągle z pracy do domu, z uczelni/szkoły, by spędzać kolejne godziny na nauce czy przeglądaniu Internetu, tracimy gdzieś tę całą radość. Dlatego też pozycja trafia na listę najlepszych książek tego półrocza. Gryzik przypomniał mi o tej istotnej kwestii i obiecuję mu, że już o niej nie zapomnę.

Jeżeli poszukujecie dobrej i przede wszystkim wartościowej książki dla swoich dzieci, rodzeństwa czy po prostu kogoś bliskiego, zdecydowanie polecam Wam właśnie ten tytuł. Ilustracje wykonane przez Katarzynę Zielińską dodatkowo uprzyjemniają czas spędzony na lekturze, więc czego chcieć więcej? 😉

Literatura dziecięca bardzo często trafia w moje najczulsze struny. Przyznam szczerze, że sama nie do końca wiem, jak to działa. Przecież takie historie są zazwyczaj proste, przyjemne i napisane bardzo łatwym językiem - wiadomo, ich odbiorcami są właśnie najmłodsi czytelnicy. Coś jednak jest w tych pozycjach, a ja do każdej z nich odnoszę się z największą ciekawością. Nie...

Jest to historia o przyjaźni chłopca i nowego lokatora na podwórku. Gryzik choć nie jest piękny, od razu zdobywa sympatię chłopca. W książce zawarta jest myśl, że ludzie lubią otaczać się tym co ładne, więc ładne muszą być także ich zwierzęta. Z tego powodu, chłopiec nie chciał mówić rodzicom o nowym przyjacielu. I niestety jego obawy okazały się słuszne… Rodzice zabronili chłopcu bawić się ze stworkiem. Nie dali się przekonać, że Gryzik jest miły i niegroźny. To wszystko dlatego, że patrzyli na niego tylko przez pryzmat jego wyglądu. Jakże przypomina to „Małego Księcia” i jedną z jego najsłynniejszych myśli, że „Dobrze widzi się tylko sercem”. Tak właśnie na Gryzika patrzył mały chłopiec. Oczami duszy widział w nim pięknego i wyjątkowego przyjaciela. Na szczęście wszystko dobrze się kończy. Gryzik ma pewien atut, który zmiękczył serca rodziców. Jaki? O tym przekonajcie się już sami. Autorka dotyka ważnych kwestii jakimi są wygląd zewnętrzny, ocenianie innych czy uczucie samotności. Ponadto pokazuje, że prawdziwa przyjaźń przetrzyma wszelkie próby. Koniecznie przeczytajcie z Waszymi dziećmi!

Jest to historia o przyjaźni chłopca i nowego lokatora na podwórku. Gryzik choć nie jest piękny, od razu zdobywa sympatię chłopca. W książce zawarta jest myśl, że ludzie lubią otaczać się tym co ładne, więc ładne muszą być także ich zwierzęta. Z tego powodu, chłopiec nie chciał mówić rodzicom o nowym przyjacielu. I niestety jego obawy okazały się słuszne… Rodzice zabronili...

Kiedy chłopiec spostrzegł za skrzynką w ogrodzie naprawę brzydki ogonek, zapragnął poznać jego właściciela.

Przez wiele dni przynosił w miseczce mleko i cierpliwie czekał, by zobaczyć tajemnicze stworzenie. Jego łagodność sprawiła, że nie tylko je zobaczył, ale i oswoił. Gryzik, jak nazwał go chłopiec, nie była ani trochę ładny, za to miał niezwykły talent.

Gryzik umiał wyczuwać emocje danej osoby i wyciągać na wierzch te najlepsze. Wystarczyło, że kogoś przytulił.

To piękna opowieść o przyjaźni, zaufaniu i o tym, że wygląd nie stanowi o tym kim jesteśmy w środku. Podoba mi się jej łagodność. Czytając ją miałam wrażenie, że otula mnie ciepłym kocem i koi.

Do gustu przypadły mi także ilustracje. Jakby niedokończone, a jednak całe. Akcentujące to co ważne, pozostawiające pole wyobraźni.

Przydałby mi się taki Gryzik. Każdemu z nas by się przydał. Przychodziłabym do niego na przytulasa zawsze gdy jest mi źle albo jestem tak zmęczona, że już nie daję rady (jak dzisiaj).

Od dziś będę się bacznie rozglądać po ogrodzie. Kto wie, może któregoś dnia dostrzegę za warzywnikiem jakiś bardzo brzydki ogonek❤️

Kiedy chłopiec spostrzegł za skrzynką w ogrodzie naprawę brzydki ogonek, zapragnął poznać jego właściciela.

Przez wiele dni przynosił w miseczce mleko i cierpliwie czekał, by zobaczyć tajemnicze stworzenie. Jego łagodność sprawiła, że nie tylko je zobaczył, ale i oswoił. Gryzik, jak nazwał go chłopiec, nie była ani trochę ładny, za to miał niezwykły talent.

Gryzik umiał...

Monika Kamińska „Gryzik” 🐀
Ilustracje: Katarzyna Zielińska
Grupa wiekowa: 4+

Na swoim podwórku bawiący się chłopczyk zauważył ogon wystający spod skrzynki, który nie wydawał mu się w żaden sposób ładny. Chciał się dowiedzieć, do kogo należy. Wpadł na pomysł, by przynieść miskę mleka. Po pewnym czasie stworzenie wyłoniło się z ukrycia i od tej pory między chłopcem a Gryzikiem powstała przyjacielska więź. Niestety, rodzice nie są przychylni i próbują pozbyć się gryzonia. Czy zakończenie będzie szczęśliwe?

„A Gryzik, mimo swojej brzydoty, miał najbardziej miękkie futerko na świecie, w którym można było się zapaść jak w miłym kocu. Jego prawdziwe piękno nie tkwiło w wyglądzie, tylko w miłości, którą nam dawał.”

„Gryzik” to bardzo mądra, wywołująca uśmiech na twarzy historia dla dzieci, która uczy empatii i akceptacji oraz pokazuje, że to, co 'brzydkie' wcale nie musi być gorsze. Oceniamy inną osobę po wyglądzie zewnętrznym, nie wiedząc tak naprawdę, jakim jest człowiekiem. A przecież liczy się osobowość. Ilustracje są wspaniałe, dzięki połączeniu barw z obrazami niepokolorowanymi.
Pouczające i piękne spojrzenie na świat. 😊

Monika Kamińska „Gryzik” 🐀
Ilustracje: Katarzyna Zielińska
Grupa wiekowa: 4+

Na swoim podwórku bawiący się chłopczyk zauważył ogon wystający spod skrzynki, który nie wydawał mu się w żaden sposób ładny. Chciał się dowiedzieć, do kogo należy. Wpadł na pomysł, by przynieść miskę mleka. Po pewnym czasie stworzenie wyłoniło się z ukrycia i od tej pory między chłopcem a...

Gryzik to małe, przestraszone zwierzątko. Pewnego dnia spotyka chłopca i chociaż jest brzydkie budzi jego sympatię. Gryzik boi się wyjść z kryjówki, ale czuje się samotny i jest ciekawy małego człowieka. Chłopiec także jest zaciekawiony. Chciałby zobaczyć całe zwierzątko, a nie tylko ogon. Pomału, stopniowo zbliżają się do siebie i niewiele brakuje, by oswoić strach. Pewnie by się zaprzyjaźnili, gdyby nie rodzice chłopca, którzy przestraszyli się Gryzika.

Jak już wiemy strach można zmienić w miłość a to najłatwiej osiągnąć poprzez przytulanie. Serdeczny uścisk jest czasem potrzebny każdemu a nawet niezbyt ładne stworzonko może zaoferować nam coś dobrego, jeśli tylko na to pozwolimy.

Gryzik daje dorosłym ważną lekcję i przypomina im najpiękniejsze momenty. To niepozorne zwierzątko ma nie lada moc. Wy też możecie się jej nauczyć.

Książeczka jest pięknie ilustrowana a część obrazków została przedstawiona w formie szkicu, który można sobie pokolorować. W ten sposób każdy egzemplarz będzie wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju.

Gryzik to małe, przestraszone zwierzątko. Pewnego dnia spotyka chłopca i chociaż jest brzydkie budzi jego sympatię. Gryzik boi się wyjść z kryjówki, ale czuje się samotny i jest ciekawy małego człowieka. Chłopiec także jest zaciekawiony. Chciałby zobaczyć całe zwierzątko, a nie tylko ogon. Pomału, stopniowo zbliżają się do siebie i niewiele brakuje, by oswoić strach. Pewnie...

Dzisiaj kolorowo. Na początek była romantyczna książka, z przepiękną wiosenna okładka. Teraz kolejne cudo dla dzieci. Spodziewajcie się jeszcze dzisiaj książki dla dorosłych 🤣

#gryzik to przepiękna bajka dla dzieci. Ja osobiście jestem pod ogromnym wrażeniem. Przesłanie jakich mało. Opowieść o przyjaźni, o uczuciach. Autorka pokazuje nam jak traktujemy innych, w szczególności brzydkich, którzy nie pasują do naszego "cudownego" otoczenia.
Chociaż książka jest krótka, w sam raz na jeden wieczór dla dzieci, to ja już ją czytałam z 10 razy. Chyba skończymy z córka jak już będziemy znać na pamięć.

Gryzik to tytułowy stowrek. Brzydki zwierzak z długim ogonkiem. Zaprzyjaźnią się z człowiekiem, małym chłopcem. Niestety inni ludzie w tym rodzina chłopca nie tolerują zwierzaka na swoim podwórku a tym bardziej w życiu chłopca. Robi się przykro nie tylko Gryzikowi ale i chłopcu...

Jak się kończy ta bajka? Czy tak jak każda ma szczęśliwe zakończenie? Co się stanie z Gryzikiem? Koniecznie musicie znaleźć miejsce na tą książkę w swojej biblioteczce ♥️

Dzisiaj kolorowo. Na początek była romantyczna książka, z przepiękną wiosenna okładka. Teraz kolejne cudo dla dzieci. Spodziewajcie się jeszcze dzisiaj książki dla dorosłych 🤣

#gryzik to przepiękna bajka dla dzieci. Ja osobiście jestem pod ogromnym wrażeniem. Przesłanie jakich mało. Opowieść o przyjaźni, o uczuciach. Autorka pokazuje nam jak traktujemy innych, w...

Wzruszyła mnie absolutnie. To jest książka, którą warto mieć i czytać, wiele razy!

Wzruszyła mnie absolutnie. To jest książka, którą warto mieć i czytać, wiele razy!

Rodzice się uczą przy czytaniu ;)

Rodzice się uczą przy czytaniu ;)