Kowalska. Ta od Dąbrowskiej

CAWPILE rating: 6.14/10
[3.5 gwiazdki]
Pierwsze co chcę zaznaczyć, to to iż była to niesamowicie fascynująca lektura. Może nie jako twór literacki, ale patrząc na relację łączącą nasze bohaterki.
Lata 40. W Polsce trwa wojna. Nasze bohaterki poznają się w niewątpliwie trudnych czasach. Rodzi się między nimi uczucie, stają się dobrymi przyjaciółkami, jednak nie mogą zignorować tego, że może być to coś więcej. Obie są już w szczęśliwych małżeństwach z mężczyznami. Znajdują się w kropce, bo jak wyglądałby związek prawie już 60-letniej kobiety z 35-latką?
Kobiety spotykały się. Od początku była to relacja okropnie toksyczna. Takie bycie-nie bycie Anna kwituje słowami:
"Do rozpaczy mnie doprowadza, że nie mogę się zakochać w kimś, kto tak bardzo mnie kocha i do kogo jestem bardzo przywiązana, a kogo nie jest w stanie tak uszczęśliwić, jakbym chciała"
Maria jest zdecydowanie dominującą postacią. Wydaje się być neurotyczna, łatwo ulega emocjom, zdarza się jej nazywać Annę ... prostytutką, łajdakiem, burżuazyjną pańcią, kobietonem ... , gdy dowiaduje się, że Anna dalej prowadzi życie intymne ze swoim mężem.
Kobiety nie mogą i nie chcą zostawić swoich mężów, ale jednocześnie bawią się w swoiste "przeciąganie liny", raz piszą do siebie czułe słówka, a drugi list pełen jest jadu i negatywnych emocji.
Gdy Anna zachodzi w ciążę z mężem rozpętuje się istne piekło. Maria ogarnięta zazdrością i nienawiścią życzy Marii i jej dziecku śmierci, mówi o dziecku jako o "diabelskim pomiocie".
Po śmierci mężów pisarki decydują się razem zamieszkać oraz wychowywać dziecko. Tula jest jednak dzieckiem okropnym, nie dogaduje się z nikim poza swoją mamą. Marię męczy ta sytuacja.
Anna natomiast zmaga się z uczuciami, o których rzadko dane jest nam czytać w książkach. Mówi o Tuli "Strasznie mi żal dziecka, ale jej nie kocham, nie interesuje mnie. Nie godzi się o tym mówić, ale istnienie dziecka coraz bardziej przeszkadza mi istnieć."
Koniec książki jest tym bardziej przejmujący. Nie będę zdradzać tu za wiele, ale to co się tam stało, jak się stało; to pokazuje naturę związku tych kobiet.
Coś nieprawdopodobnego, doniosłego ale i udręczonego, zatrutego, aż do obłędu.
To tyle w kwestii "fabuły".
Technicznie ta książka jest zdecydowanie za gruba i ma za dużo informacji. Mogłaby być o połowę krótsza, ponieważ przez ilość faktów w niej zawartych, dużo czytelników się od niej odbije. Ja sama pomijałam istotną ilość tekstu, który mnie w ogóle nie interesował.
Gdyby nie ten fakt, dałabym zdecydowanie 5 gwiazdek.
Gratuluję autorce wytrwałości oraz samozaparcia do studiowania tego tematu w sposób aż tak dokładny.

CAWPILE rating: 6.14/10
[3.5 gwiazdki]
Pierwsze co chcę zaznaczyć, to to iż była to niesamowicie fascynująca lektura. Może nie jako twór literacki, ale patrząc na relację łączącą nasze bohaterki.
Lata 40. W Polsce trwa wojna. Nasze bohaterki poznają się w niewątpliwie trudnych czasach. Rodzi się między nimi uczucie, stają się dobrymi przyjaciółkami, jednak nie mogą zignorować...

To co w tej biografii najbardziej interesujące to historia miłosnego związku obu tytułowych pisarek utrwalona w tysiącach listów. Zadziwia jego temperatura - ponad granicę wrzenia, pogmatwanie, niejednoznaczność. Bo reszta jak w życiu: raz ciekawiej, raz nudniej.
Mam pretensję i do tytułu i do okładki. Tytuł pozornie ironiczny czy sarkastyczny utrwala stereotyp zamiast go podważać, a zdjęcie na okładce jest po prostu wredne. Rozkwit miłości Kowalskiej i Dąbrowskiej to lata czterdzieste, kobiety były wówczas dużo młodsze niż na okładce i z pewnością Kowalska wyglądała korzystniej. O co tu chodziło? O pokazanie, że miłość nie wybiera? Ale odkrycie!
Zacytuję fragment książki: "Ostatniego roku zobaczyłam siebie i swoje książki. To także szok. Zobaczyłam, a trudno było nie zobaczyć dzięki Tulci. < Ty grzybie! Jesteś brzydka, znowu zbrzydłaś. Po co piszesz, po co zaśmiecasz literaturę?!>".
I Sylwia Chwedorczuk, godząc się na taką a nie inną okładkę, i projektantka okładki, Anna Pol, dwie kobiety! , postąpiły wobec Anny Kowalskiej naprawdę nieładnie. Zainspirował je okrutny cytat?

To co w tej biografii najbardziej interesujące to historia miłosnego związku obu tytułowych pisarek utrwalona w tysiącach listów. Zadziwia jego temperatura - ponad granicę wrzenia, pogmatwanie, niejednoznaczność. Bo reszta jak w życiu: raz ciekawiej, raz nudniej.
Mam pretensję i do tytułu i do okładki. Tytuł pozornie ironiczny czy sarkastyczny utrwala stereotyp zamiast go...

Książka poświęcona omówieniu życiu Anny Kowalskiej, pisarki nieco zapomnianej i mało docenianej zarówno za życia, jak i potem. Bardziej kojarzy się jako przyjaciółka i kochanka Marii Dąbrowskiej, co sugeruje tez tytuł książki. Ich związek był trudny, chociaż obie miały męzów, nie mogły żyć bez siebie. Trudno im było jednak żyć na dłużej razem. Fascynacja Dąbrowską przechodziła w zwątpienie, miłość w nienawiść. Maria Dąbrowska nie miała łatwego chrakteru, była egoistką, ale jednoczesniie Kowalska mogła zawsze liczyć na jej wsparcie finansowe. Biografia oparta jest na ponad 2300 listach, które pisały do siebie oraz dziennikach pisarek. Warto poznać życie Dąbrowskiej i Kowalskiej oraz innych literatów, wspomnianych w książce.

Książka poświęcona omówieniu życiu Anny Kowalskiej, pisarki nieco zapomnianej i mało docenianej zarówno za życia, jak i potem. Bardziej kojarzy się jako przyjaciółka i kochanka Marii Dąbrowskiej, co sugeruje tez tytuł książki. Ich związek był trudny, chociaż obie miały męzów, nie mogły żyć bez siebie. Trudno im było jednak żyć na dłużej razem. Fascynacja Dąbrowską...

Bardzo interesująca, z pasja napisana, biografia pisarki mało znanej współczesnym czytelnikom. Historia trudnej miłości Anny Kowalskiej i Marii Dąbrowskiej jest frapująca, ale mnie najbardziej zainteresowało tło historyczne i zycie środowisk artystycznych w Dwudziestoleciu Międzywojennym i w powojennej Polsce.

Bardzo interesująca, z pasja napisana, biografia pisarki mało znanej współczesnym czytelnikom. Historia trudnej miłości Anny Kowalskiej i Marii Dąbrowskiej jest frapująca, ale mnie najbardziej zainteresowało tło historyczne i zycie środowisk artystycznych w Dwudziestoleciu Międzywojennym i w powojennej Polsce.

Szalenie szczegółowa biografia. Bez lukrowania. Kowalska z jednej strony imponuje siłą i uporem, z drugiej irytuje naiwnością i niedojrzałością. A Dąbrowska? No cóż… skomplikowana persona, ale po szerszy obraz warto udać się do jej biografii.

Szalenie szczegółowa biografia. Bez lukrowania. Kowalska z jednej strony imponuje siłą i uporem, z drugiej irytuje naiwnością i niedojrzałością. A Dąbrowska? No cóż… skomplikowana persona, ale po szerszy obraz warto udać się do jej biografii.

Sylwia Chwedorczuk pochyliła się nad nieoczywistą postacią Anny Kowalskiej, literatki związanej intymnie z Marią Dąbrowską. Autorka prześledziła dokładnie i wnikliwie jej życiorys, przeszperując tysiące stron listów, zapisów, wspomnień, notatek, budując prawdziwy obraz stojącej w cieniu - wręcz na uboczu sztandarowych warszawskich literatów międzywojnia - kobiety. Ta książka to wielkie rozterki, nieoczywistość, miotanie się. Przykra miłość, nacechowana niezrozumieniem, nieakceptacją, złośliwościami, ale i ogromną siłą uczucia, które nie spełniało oczekiwań żadnej ze stron.

Sylwia Chwedorczuk pochyliła się nad nieoczywistą postacią Anny Kowalskiej, literatki związanej intymnie z Marią Dąbrowską. Autorka prześledziła dokładnie i wnikliwie jej życiorys, przeszperując tysiące stron listów, zapisów, wspomnień, notatek, budując prawdziwy obraz stojącej w cieniu - wręcz na uboczu sztandarowych warszawskich literatów międzywojnia - kobiety. Ta...

O Dąbrowskiej słyszał chyba każdy. Pytanie ile osób słyszało o Kowalskiej. Śmiem sądzić, że mało, jeszcze mniej o jej twórczości, a zapewne mało kto o tym, że była w związku z Dąbrowską. A bez tej wiedzy trudno w pełni zrozumieć jej twórczość. Sylwia Chwedorczuk zrobiła kawał dobrej roboty pisząc tę książkę. Polecam wszystkim czytającym ze zrozumnieniem. Ci, którzy tego nie potrafią powinni sobie darować czytanie tej książki, bo z pewnością poczuja się zawiedzeni :)

O Dąbrowskiej słyszał chyba każdy. Pytanie ile osób słyszało o Kowalskiej. Śmiem sądzić, że mało, jeszcze mniej o jej twórczości, a zapewne mało kto o tym, że była w związku z Dąbrowską. A bez tej wiedzy trudno w pełni zrozumieć jej twórczość. Sylwia Chwedorczuk zrobiła kawał dobrej roboty pisząc tę książkę. Polecam wszystkim czytającym ze zrozumnieniem. Ci, którzy tego...

"Kowalska. Ta od Dąbrowskiej" Sylwii Chwedorczuk to biografia Anny Kowalskiej.
Nie tej od "Pestki".
Historia życia, pracy twórczej i miłości powieściopisarki, nowelistki i redaktorki.
Zapomnianej autorki "Szczeliny". Będącej autorytetem dla Andrzejewskiego, Broniewskiego, Iwaszkiewicza, Parandowskiego, Słonimskiego czy Hartwig.
Sylwia Chwedorczuk bardzo dogłębnie przypomina mało teraz komu znaną postać Anny Kowalskiej.
Kowalska była żoną Jerzego. Matką Tuli. Przez dwadzieścia dwa lata związana emocjonalnie z Marią Dąbrowską. Zauroczona kilkanaście lat młodszą od niej, sławną pisarką.
Jako pierwsza zabiegała o jej uczucia.
Dąbrowska też była mężatką. Po śmierci męża żyła w nieformalnym związku z dużo od niej starszym, Stanisławem Stempowskim. To była raczej przyjaźń, a nie miłość.
Nawet wówczas gdy już miała odwagę przyznać się do uczucia jakim darzyła Kowalską, nie zostawiła go. Opiekowała się Stempowskim aż do jego śmierci.
Annie jednak zarzucała trwanie przy Jerzym. Czuła się zdradzona, gdy Kowalska zaszła z nim w ciążę i spodziewała się dziecka.
Ta zaś nie potrafiła i nie chciała zostawić Jerzego. Świadoma jak wiele mu zawdzięcza.
Pewna, że właśnie z nim tworzy prawdziwy rodzinny dom, którego w dzieciństwie jej brakowało.
W książce "Kowalska. Ta od Dąbrowskiej" Sylwia Chwedorczuk pokazuje niezwykle burzliwą i trudną miłość jaką darzyły się te dwie kobiety. Ze strony Dąbrowskiej to była miłość zaborcza. Wymagająca wyłączności.
Choć mieszkały oddzielnie, z niewielkim wyjątkiem, nie umiały żyć bez siebie.
Jednak to z dala od siebie potrafiły pokazać głębię wzajemnej miłości.
Świadczą o tym listy pisane niemal codziennie w obie strony. Po śmierci Dąbrowskiej, Kowalska naliczyła ich aż ponad 2300. Cierpiała niezmiernie pominięta przez Marię w testamencie. Czy to była miłość czy omamienie? Zastanawiała się.
Dopiero w trzecim, przypadkowo odnalezionym testamencie sporządzonym przez Maryjkę poczuła, że jednak coś znaczyła dla niej. Dąbrowska wskazała w nim na opiekunkę swoich dzienników obok Czesława Hernasa, Kowalską.
Sylwia Chwedorczuk w sposób nadzwyczaj absorbujący opowiada historię miłości dwóch silnych i utalentowanych literacko kobiet. Pomimo, że każda z nich była w związku z mężczyzną. Długoletni, głęboki i burzliwy związek obu pisarek intryguje, porusza i zachwyca. Również zdumiewa.
Sylwia Chwedorczuk wykonała tytaniczną pracę. "Kowalska. Ta od Dąbrowskiej" warto przeczytać. GORĄCO POLECAM!

"Kowalska. Ta od Dąbrowskiej" Sylwii Chwedorczuk to biografia Anny Kowalskiej.
Nie tej od "Pestki".
Historia życia, pracy twórczej i miłości powieściopisarki, nowelistki i redaktorki.
Zapomnianej autorki "Szczeliny". Będącej autorytetem dla Andrzejewskiego, Broniewskiego, Iwaszkiewicza, Parandowskiego, Słonimskiego czy Hartwig.
Sylwia Chwedorczuk bardzo dogłębnie...

Anna Kowalska to polska pisarka urodzona w 1903 we Lwowie, która chyba nie jest znana zbyt szerokiej rzeszy czytelników, przynajmniej ja o niej niewiele słyszałam. Zastanawiałam się, czy Sylwia Chwedorczuk również poświęciłaby czas na napisanie tej biografii, gdyby nie intymny związek bohaterki z Marią Dąbrowską? Czy to właśnie ten romans był przyczynkiem do powstania tej książki, jak w pewnym sensie sugeruje jej tytuł?

Nawet jeśli tak było, to przyznać trzeba, że książka w bardzo dobry i rzetelny sposób przybliża nam postać Anny Kowalskiej - jej niełatwe dzieciństwo, młodość, małżeństwo z Jerzym Kowalskim, ich wspólną pracę literacką, podróże, trudny i wymagający związek uczuciowy z Marią Dąbrowską, czas wojny, macierzyństwo, śmierć męża, próba wspólnego życia z partnerką, a przede wszystkim twórczość i dorobek pisarski tak mało znany i popularyzowany na polskim rynku czytelniczym, pracę na rzecz środowiska literackiego w okresie powojennym.
Czasem miałam wrażenie, że niektóre fragmenty książki zdominowane były przez postać Dąbrowskiej, a Anna Kowalska pozostawała w tle, ale może było to niezbędne do ukazania presji, jaką wywierała w tym związku Dąbrowska. Osobiście czytałam ją ze sporym zainteresowaniem i ciekawością, zwłaszcza że bohaterka była mi dotychczas postacią nieznaną.

Anna Kowalska to polska pisarka urodzona w 1903 we Lwowie, która chyba nie jest znana zbyt szerokiej rzeszy czytelników, przynajmniej ja o niej niewiele słyszałam. Zastanawiałam się, czy Sylwia Chwedorczuk również poświęciłaby czas na napisanie tej biografii, gdyby nie intymny związek bohaterki z Marią Dąbrowską? Czy to właśnie ten romans był przyczynkiem do powstania tej...

Historia wieloletniej miłości i związku Anny Kowalskiej i Marii Dąbrowskiej. Wiele cytatów z wzajemnych listów, opis wydarzeń przedstawia też ówczesną polską rzeczywistość z perspektywy kobiet. Opowieść na długo pozostaje w sercu.

Historia wieloletniej miłości i związku Anny Kowalskiej i Marii Dąbrowskiej. Wiele cytatów z wzajemnych listów, opis wydarzeń przedstawia też ówczesną polską rzeczywistość z perspektywy kobiet. Opowieść na długo pozostaje w sercu.