Piekło kobiet

Mocna, bezkompromisowa, ponadczasowa. W moim odczuciu obowiązkowa lektura dla każdego, kto chce się wypowiadać w kwestii prawa kobiet do samostanowienia i ich społecznych powinności.

Mocna, bezkompromisowa, ponadczasowa. W moim odczuciu obowiązkowa lektura dla każdego, kto chce się wypowiadać w kwestii prawa kobiet do samostanowienia i ich społecznych powinności.

Tematyka dla mnie niezręczna, bardziej ciekawi mnie zbiór autora odnośnie teatru. Miałam chyba śladowy kontakt z wierszykowanymi anegdotami, jakimiś żarcikami, ogólnie jeśli to on był autorem tamtego czegoś to mi się nie podobało, i miałam większe oczekiwania od osoby, która chyba była bliskim znajomym np. Witkacego.
W moim odbiorze dość dużo się zmieniło, najbardziej chyba z odgórnym potępieniem "samotnej matki", możliwości dla kobiet, które urodzą, a nie chcą wychowywać jest chyba więcej, wątpię, żeby realia społeczne zmieniły się znikomo, ogólnie podejście do seksu może było nie do porównania wręcz, zresztą nawet bardziej ogólnie, do cielesności, i myślę, że nie wyłącznie ze względów religijnych. Nie wiem, jak w tamtych czasach bym się do tej pozycji ustosunkowała (prawdopodobnie wcale, bo nie miałabym do niej dostępu),a na ten moment, no, tematyka, można powiedzieć, bieżąca, ale jednak chyba trafniejszym byłoby szukanie źródeł odnoszących się do czasów współczesnych.
Dla mnie narracja zbyt emocjonalna, niekoniecznie przekonuje mnie punkt widzenia autora, i nieszczególnie mam poczucie, że aborcja byłaby wymarzonym rozwiązaniem. Ale tu trzeba przyznać, że autor podkreślał kilkukrotnie, że nie postrzega aborcji pozytywnie, i było to dość mocne twierdzenie.
Kiedy jako studentka funkcjonowałam w czasach czarnych protestów, nie podobało mi się tworzenie poczucia wspólnoty i solidarności na takich podwalinach, i powstawanie konotacji między ciążą i skrajnymi, negatywnymi emocjami, nie wydawały mi się idealną drogą do wchodzenia w bycie młodą, samoświadomą i decydującą za swoje życie kobietą. W jakimś stopniu czułam się wykluczona, bo w tamtejszym środowisku był to dyskurs istotny, a ja właściwie niekoniecznie się poczuwałam do obierania jakiegoś silnego stanowiska, i jako osoba niepraktykująca regularnego pożycia seksualnego, trochę się czułam wyłączona z tematyki. Jako kobieta, fajnie by było np. mieć poczucie, że gdybym była w trudnej sytuacji zdrowotnej, to jest duże prawdopodobieństwo, że trafię na lekarza ludzkiego, dobrze wyedukowanego, w ogóle takiego spoko, że będzie ok, czy np., że my kobiety wysoko sobie cenimy kobiecość, jakby nie do końca mam poczucie, że to jest jakieś najzajebiastsze w razie jak zaciążę w nieporę, że będę miała jak w banku u lekarza aborcję. Jakoś tak nie marzę.
Osobiście poparłabym projekt utworzenia specjalnych ośrodków z funkcją "aborterów", czy jakoś ładniej, nawet jak za publiczne, pewnie, czemu nie tak na bogato. Z pałacowymi żyrandolami. Można by to ładnie rozplanować jakoś.
Książka pod względem historycznym ciekawa, czytałam z wolnych lektur.

Tematyka dla mnie niezręczna, bardziej ciekawi mnie zbiór autora odnośnie teatru. Miałam chyba śladowy kontakt z wierszykowanymi anegdotami, jakimiś żarcikami, ogólnie jeśli to on był autorem tamtego czegoś to mi się nie podobało, i miałam większe oczekiwania od osoby, która chyba była bliskim znajomym np. Witkacego.
W moim odbiorze dość dużo się zmieniło, najbardziej chyba...

Autor wybrał sobie wielokrotnie ciężkie tematy dotyczące trudnych kobiecych historii. Książka ta była dla mnie trudna w skończeniu. Odczułam w niej wiele zła, schowana nadzieja lub całkiem zgubiona przez bohaterki bardzo uderzyły w mój naturalny optymizm. Niektóre historie mocniej wchodziły do głowy, porywały do działania i stworzyły ochotę o walkę o inne kobiety. Momentami nie chciałam być świadkiem przeczytanych historii. Odczuwam zmęczenie i złość, że pewne rzeczy się dzieją niezależnie od tego w jakim wieku i cywilizacji żyjemy. Mam nadzieję, że tak książka wielu osobom otworzy oczy i wyjdą jak ja ze swoim komfortowych baniek informacyjnych.

Autor wybrał sobie wielokrotnie ciężkie tematy dotyczące trudnych kobiecych historii. Książka ta była dla mnie trudna w skończeniu. Odczułam w niej wiele zła, schowana nadzieja lub całkiem zgubiona przez bohaterki bardzo uderzyły w mój naturalny optymizm. Niektóre historie mocniej wchodziły do głowy, porywały do działania i stworzyły ochotę o walkę o inne kobiety. Momentami...

Książka to zbiór esejów i felietonów napisanych 100 lat temu, które są nadal aktualne i to chyba najbardziej przeraża i wstrząsa. Tadeusz Boy-Żeleński dosadnie pisze swoje myśli, dziś wiele jego tekstów wywołałoby głębokie oburzenie. Gdy przeczytałam o tym, że duchownym bardziej się opłacają cztery chrzciny i cztery pogrzeby, dlatego nie są za regulacją ciąż - wiedziałam, że autora cechuje bezkompromisowość. Jest to mocna książka, zrównująca kobiety do zwierząt, bo były i takie, które okres miały ostatnio w wieku 17 lat, a teraz już wiele razy rodziły, poroniły, karmiły i tak w kółko. Eksploatacja kobiet ponad wszystko i zrzucanie na nie całej winy i obowiązków nie jest w porządku. Nigdy nie będzie!
Dużo problemów, które dotyczyły kobiet wtedy, dotyczy ich również współcześnie, ale nie wszystkie, np. dziś już nie ma takiego moralnego gniewu na kobietę rodzącą nieślubne dziecko.
Poza logiczną narracją, lekkim stylem i dosadnością podobało mi się także ukazanie realiów minionych czasów. Niesamowite, że ten tekst jest nadal tak świeży. Lektura obowiązkowa - z czystym sumieniem ją polecam!

Dziękuję Wydawnictwu @wydawnictwosbm za egzemplarz książki do recenzji ❣️

Książka to zbiór esejów i felietonów napisanych 100 lat temu, które są nadal aktualne i to chyba najbardziej przeraża i wstrząsa. Tadeusz Boy-Żeleński dosadnie pisze swoje myśli, dziś wiele jego tekstów wywołałoby głębokie oburzenie. Gdy przeczytałam o tym, że duchownym bardziej się opłacają cztery chrzciny i cztery pogrzeby, dlatego nie są za regulacją ciąż - wiedziałam,...

ostra beka w recenzjach XD

ostra beka w recenzjach XD

natrafiłam na tę ksiązke przypadkiem, i dochodze do wniosku, że pomimo uplywu lat wiele kwestii jest niezwykle aktualnych... na pewno wzbudza refleksje

natrafiłam na tę ksiązke przypadkiem, i dochodze do wniosku, że pomimo uplywu lat wiele kwestii jest niezwykle aktualnych... na pewno wzbudza refleksje

Lektura obowiązkowa. Niezależnie od poglądów. Eseje dotyczą sytuacji kobie w Polsce w latach 30tych

Lektura obowiązkowa. Niezależnie od poglądów. Eseje dotyczą sytuacji kobie w Polsce w latach 30tych

„Dziecko uduszone, matka na szubienicy - niech żyje polityka populacyjna!
Piekło - piekło kobiet…” - „etyka chrześcijańska” w skrócie.

Wiele się zmieniło od czasu wydania tych esejów. Jednak w sprawie dostępu do aborcji jest coraz gorzej. Miejmy nadzieję, że w końcu się to zmieni, bo po protestach w 2020 roku „jesteśmy w przededniu nowej epoki. Trzeba, by każdy czynił, co w jego mocy, aby przyśpieszyć jej nadejście.”

„Dziecko uduszone, matka na szubienicy - niech żyje polityka populacyjna!
Piekło - piekło kobiet…” - „etyka chrześcijańska” w skrócie.

Wiele się zmieniło od czasu wydania tych esejów. Jednak w sprawie dostępu do aborcji jest coraz gorzej. Miejmy nadzieję, że w końcu się to zmieni, bo po protestach w 2020 roku „jesteśmy w przededniu nowej epoki. Trzeba, by każdy czynił, co...

Książka poruszająca 2 istotne kwestie takie jak problem z rozwodami kościelnymi oraz odbieranie praw kobietom, do decydowania o własnym ciele.

Pokazuje bez owijania w bawełnę postawę mafi kościelnej, dla której tylko czysty zysk finansowy się liczy, bo w płodach widzą już kasę za pogrzeb czy inne ceremonie, jeśli płód jeszcze jakichś dożyje.

A jako, że historia lubi się powtarzać... trzy lata temu znów widzieliśmy to samo czyli "kilku panów w sile wieku rozstrzygnęło o losach milionów kobiet i poszli, zadowoleni z siebie, na kolację."

Mamy też przedstawione jak sprawa wygląda wśród lekarzy, którzy podzieleni są z reguły na nic nie widzących kretynów oraz mniej licznych, którzy byli świadkami w jakich warunkach takie niechciane dzieci później będą (lub nie) żyły, przeważnie bardzo krótko i umrą bardzo szybko, a ich matki często umrą jeszcze szybciej.

Zapełnianie cmentarzy, to niewątpliwy skutek ustaw narzucających kobietom swoje ŚREDNIOWIECZNE MYŚLENIE.

Książka też nawiązuje do problemów z antykoncepcją. Niesamowite, że po tylu latach nadal mamy takich "lekarzy", którzy jej nie przepisują. Po co tacy kretyni w ogóle idą na studia medyczne? I mordują później kobiety odmawiając im pomocy w przypadku ciąży. #anijednejwiecej

Dla zainterestowanych tematem zdecydowanie polecam pozycję Katarzyny Wężyk -Aborcja jest oraz Piekło Kobiet PL Darii Górki.

Książka poruszająca 2 istotne kwestie takie jak problem z rozwodami kościelnymi oraz odbieranie praw kobietom, do decydowania o własnym ciele.

Pokazuje bez owijania w bawełnę postawę mafi kościelnej, dla której tylko czysty zysk finansowy się liczy, bo w płodach widzą już kasę za pogrzeb czy inne ceremonie, jeśli płód jeszcze jakichś dożyje.

A jako, że historia lubi się...

Jak myślisz, czy piekło kobiet zaczęło się kilka lat temu, czy może znacznie wcześniej?
A może to tylko wymysł feministek?

"Piekło kobiet" Tadeusza Boya-Żeleńskiego to lektura obowiązkowa dla każdego, zwłaszcza przed zbliżającymi się wyborami.
Esej napisany 100 lat temu jest nadal aktualny i to chyba najbardziej przeraża i wstrząsa. Piekło kobiet trwało i trwa nadal, dopóki będą o ich życiu decydować oderwani od realnego życia eksperci.
Eksperci mężczyźni, którzy sami często mają 1-2 dzieci a głośno krzyczą o rozmnażaniu się.
Jak zwykle cierpią najbiedniejsze, skrzywdzone, zastraszone, bo kobiety "z wyższej" sfery zawsze miały, mają i będą mieć aborcję i inne udogodnienia na najwyższym poziomie bez narażania swojego zdrowia i życia. Kościół nie powinien się mieszać w kwestie se.ksu, ciąży, porodów itd. A państwo tak broni płodów, że zapomina o ich losie jak już są dziećmi. Poza brzuchem matki mogą żyć w nędzy, z ojcem stosującym przemoc, z alkoholikiem, patrzeć jak matka jest katowana.
Albo dogorywać latami, bo są niepełnosprawne a rodziców nie stać na prawidłową opiekę i rehabilitację.
A kiedy chcieli terminować ciążę ze względu na wady i sytuację ekonomiczną, to im zakazano. Wreszcie dzieci osierocone, bo kazano matce do końca podtrzymywać ciążę, co przypłaciła życiem.

Mocna, bezkompromisowa książka, zrównująca kobiety do zwierząt, bo były i takie, które okres miały ostatnio w wieku 17 lat a teraz już 20x rodziły, roniły, karmiły i tak w kółko. Eksploatacja kobiet ponad wszystko i zrzucanie na nie całej winy i obowiązków nie jest fair.
Nigdy nie będzie. Każdy kto podnosi rękę na wolność kobiet do decydowania o swoim ciele i życiu powinien szybko zniknąć ze sceny policznej. Jak widać, nie uczymy się na błędach. Co jest smutne.

Jak myślisz, czy piekło kobiet zaczęło się kilka lat temu, czy może znacznie wcześniej?
A może to tylko wymysł feministek?

"Piekło kobiet" Tadeusza Boya-Żeleńskiego to lektura obowiązkowa dla każdego, zwłaszcza przed zbliżającymi się wyborami.
Esej napisany 100 lat temu jest nadal aktualny i to chyba najbardziej przeraża i wstrząsa. Piekło kobiet trwało i trwa nadal,...