Memory zmarszczył czoło. Wiedział, co to abstrakcja, ale odnosił ją tylko do malarstwa.
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Danuta (Dana) Łukasińska
Źródło: książka
5
7,1/10
Urodzona: 01.01.1972
Ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, kierunek logopedia w 1998r. Pisze dramaty i powieści.http://
7,1/10średnia ocena książek autora
742 przeczytało książki autora
392 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dialog, nr 2 (663) / luty 2012. Monologi gniewu
Danuta (Dana) Łukasińska, Toshiki Okada
7,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2012
Made in Poland. Dziewięć sztuk teatralnych z Polski: tom drugi bestsellerowej antologii "Pokolenie porno" w wyborze Romana Pawłowskiego
Paweł Demirski, Danuta (Dana) Łukasińska
6,5 z 28 ocen
67 czytelników 0 opinii
2006
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
- Mama mówi, że Anrold ma trudne dni. Ale to nie jest okres. - A ty wiesz, co to jest okres, mały mądralo? – kpi z niego Cienka, a Lenie ze ...
- Mama mówi, że Anrold ma trudne dni. Ale to nie jest okres. - A ty wiesz, co to jest okres, mały mądralo? – kpi z niego Cienka, a Lenie ze zdziwienia robią się duże oczy. - Okres to trudne dni u kobietów. - A jak się nazywają trudne dni u facetów? – Cienką najwyraźniej bawi konwersacja z Okiem. Oko myśli, ale krótko. - Wykres. Cienka wybucha śmiechem. Oko jest z siebie dumny, a Lena z trudem hamuje uśmiech. Cienka kładzie swoją dużą dłoń na głowie Oka i z przyjemnością mierzwi mu czuprynę.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Oro Danuta (Dana) Łukasińska
7,9
Ogółem ta książka to wgląd w codzienny świat dzieci i nastolatków z różnymi problemami. Idylla przeplatana szarą codziennością, śmiech przez łzy. Każdy z bohaterów wysuwa się z czymś przed szereg, czy to schorzeniem, czy patologią życia. To historia która nie ubarwia życia, a jedynie ubiera je w słowa które nie znokautują. Przynajmniej nie od razu. Bulimia, niska samoocena, ADHD, alkoholizm, a pośrodku tego odstający od tego wszystkiego nadprzyrodzony bohater, próbujący naprawić świat i Lenę, trochę na niego skazaną.
Wydaje mi się, że czytałam już to kiedyś, jednak powrót do lektury Oro mnie zaskoczył. Sam tytułowy bohater pragnie być zbawcą i gdzie nie zdziała sam, w miarę możliwości posyła Lenę. Gdybym miała go do kogoś porównać, to trochę przypomina mi Aidena z Beyond Two Souls, jednak w przeciwieństwie do niego może mówić i nie omieszka z tego skorzystać. Czy Oro to uśmiech losu? A może zaginiony bliźniak, połączony duchowo z protagonistką? Zakończenie dało mi więcej pytań niż odpowiedzi, ale i tak nie jestem zawiedziona.
Narko Krzysztof Ostrowski
6,5
Jak na moralizację to całkiem atrakcyjna forma.
Kreska komiksu daje jednoznaczne skojarzenie, że rysownik też był pod wpływem odpowiednich środków ;-) Ok, dobrze udawał ;-) Nie do końca pasowała mi kolorystyka, aż prosiło się miejscami, żeby zastosowane kolory były jaskrawsze lub mroczniejsze, bardziej intensywne. Przy niektórych kadrach miałem wrażenie, że stosowana kolorystyka nie jest narzucona przez styl a ograniczony budżet.
Fabularnie mamy kilka historyjek ostrzegających jak to może być źle jak stracimy kontrole nad używkami, powiedziałbym, że głównym przesłaniem jest - jak jesteś młody to uważaj, bo Twój organizm się dopiero rozwija a później to szalej dusza. Na kadrach wciśnięto nawet sporo teorii, ale nie zawsze w atrakcyjnej formie. Chyba najbardziej przypadła mi do gustu historyjka o Trzech Królach. Zabawnie, sporo praktycznej wiedzy. Na drugim biegunie jest przedstawienie oddziaływania substancji psychoaktywnych na mózg. Te kilka kadrów jest ciężko strawnych.
Ogólnie warto się zapoznać i mieć na podorędzi, gdy w otoczeniu jest młodzież w okresie buntu i poznawania.