Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

W chwili, kiedy zastanawiasz się czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze.

W chwili, kiedy zastanawiasz się czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze.

- Po co piszemy? – powtórzyła profesor Piper. Cath spojrzała na swój notatnik. „Żeby zniknąć”.

- Po co piszemy? – powtórzyła profesor Piper. Cath spojrzała na swój notatnik. „Żeby zniknąć”.

W chwili, w której cię odnalazłem, zgubiłem siebie.

W chwili, w której cię odnalazłem, zgubiłem siebie.

Na grobie Ewy. Adam: Gdziekolwiek była ona, t a m był raj.

Na grobie Ewy. Adam: Gdziekolwiek była ona, t a m był raj.

W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni {str. 18}

W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni {str. 18}

-To geniusz czy wariat? -A co to za różnica?

-To geniusz czy wariat? -A co to za różnica?

- Nic mi nie jest. Wróciłem do gry. - Co jest tą grą? - Życie.

- Nic mi nie jest. Wróciłem do gry. - Co jest tą grą? - Życie.

- Przeczytaj mi swoje tajne sprośne opowieści fanowskie. - Nie są sprośne. - Trudno, i tak mi przeczytaj.

- Przeczytaj mi swoje tajne sprośne opowieści fanowskie. - Nie są sprośne. - Trudno, i tak mi przeczytaj.

-Ćpanie jest dla frajerów. (...) -Nie wierzę, że to powiedziałeś. (...) -Ale to prawda. Żadnych prochów na robocie. Nawet piekło ma wytyczne.

-Ćpanie jest dla frajerów. (...) -Nie wierzę, że to powiedziałeś. (...) -Ale to prawda. Żadnych prochów na robocie. Nawet piekło ma wytyczne.

Zło cechuje słodycz.

Zło cechuje słodycz.

Levi tylko się uśmiechnął i spojrzał na nią czule. -Kochanie, otwórz drzwi. Dam radę. Cath pomasowała skronie. -Czy właśnie nazwałeś mnie "kochaniem"? Uśmiechnął się szeroko. -Wyrwało mi się. Ale to było przyjemne. -"Kochanie"? -A co, wolałabyś "serdeńko"? To mi się kojarzy z moją mamą... A może "mała"? Nie. "Duszko"? "Kotku"? "Misiaczku"? - Przerwał na chwilę. - Wiesz co? Zostanę przy "kochanie".

Levi tylko się uśmiechnął i spojrzał na nią czule. -Kochanie, otwórz drzwi. Dam radę. Cath pomasowała skronie. -Czy właśnie nazwałeś mnie "kochaniem"? Uśmiechnął się szeroko. -Wyrwało mi się. Ale to było przyjemne. -"Kochanie"? -A co, wolałabyś "serdeńko"? To mi się kojarzy z moją mamą... A może "mała"? Nie. "Duszko"? "Kotku"? "Misiaczku"? - Przerwał na chwilę. - Wiesz co? Zost...

Bo "tęsknić" i "czekać" to prawie to samo. Pod warunkiem, że czekając się tęskni, a tęskniąc czeka.

Bo "tęsknić" i "czekać" to prawie to samo. Pod warunkiem, że czekając się tęskni, a tęskniąc czeka.

Magii się nie robi. [...] Magią się jest.

Magii się nie robi. [...] Magią się jest.